แซบที่สุดเลย?

เมื่อวันที่ 16 สิงหาคม 2009

พวกเราได้รับอาหารที่ให้พลังงานมากที่สุด

พวกเราก็เลยลุยกันเต็มที่เลย

เพราะนาน ๆ ครั้งถึงจะมีสักครั้ง

หรืออาจจะเป็นครั้งสุดท้ายที่จะได้ลิ้มรส

แบบนี้ ที่นี่ ตรงนี้ แน่นอน...

ไม่จำเป็นต้องพูดคุยอะไรกันมากมาย เสียเวลา

เพราะของดีมีน้อย

นี่ก็กำลังลุยกันอย่างเต็มที่เลย

พร้อมกับเพื่อนชาวพม่า..

ไม่รู้ว่าใครกินมากว่ากันนะ..

กินอิ่มก็เก็บภาพไว้

กินอิ่มก็ยิ้มแย้มแจ่มใส

กินอิ่มก็สบายท้อง

กินอิ่ม ก็มีแฮงเด้อ...

นี่คือของกลาง...

เพราะไม่มีใครเป็นเจ้าของ

มีอะไรบ้างนะ..

ข้าวเหนียวอุ่น ๆ

แจ่วบอง

น้ำพริก

และผักต่าง ๆ

ทำอย่างไรดีเมื่อข้าวเหนียวหมด?

ก็มีการเปลี่ยนรูปแบบนิดหน่อย

กลายเป็นขนมปังหน้าแจ่วบอง..

กินแล้วจะติดใจเด้อ..

และแล้ว ทุกอย่างก็จบ..

ข้าวเหนียวกับแจ่วบอง...

นี่เป็นความสุขเล็ก ๆ น้อย ๆ ที่ได้รับในบางวัน

นี่เป็นความสุขตามประสาคนบ้านนอกคอกนา

เมื่อได้เจอสิ่งที่เป็นตัวตนของตัวเอง...

นี่เป็นส่วนหนึ่งของชีวิตที่ขาดหายไป

แต่สักวันจะกลับมาเหมือนเดิม...

ที่เมือง San Marino

นี่คือจุดเริ่มต้นของการเดินทางไปยังสถานที่ต่าง ๆ

ทางตอนเหนือของอิตาลี

สิ่งใหม่ ๆ สอนเราได้ดีเสมอ

สิ่งใหม่ ๆ เปิดหูเปิดตาเปิดใจของเราได้ดีที่สุด

สิ่งใหม่ ๆ เป็นการเรียนที่ไม่มีสิ้นสุด

แต่ที่สุดแล้ว

เราพบอะไรในสิ่งใหม่ ๆ เหล่านี้

พระสงฆ์กับข่าว

เป็นข่าวจนได้

พระสงฆ์ขึ้นหนังสือพิมพ์ท้องถิ่นของเมือง Urbino

มีพระสงฆ์จำนวน 74 องค์ 38 ชาติ มาอยู่ที่นี่ เพื่อเตรียมภาษาอิตาเลียน

ก่อนเข้าเรียนในมหาวิทยาลัย

ดูเอาเองว่า มีชาติไหนบ้าง แอฟริกา หรือ เอเชีย

ดูเอาเองว่าใครเป็นใคร? รู้จักใครบ้าง?

พระสงฆ์กับข่าวเป็นของคู่กัน ไม่สามารถแยกจากกันได้

ตราบใดที่ยังเป็นพระสงฆ์อยู่

ตราบใดที่ยังมีชีวิตและลมหายใจอยู่

ตราบใดที่ยังอยู่ท่ามกลางผู้คนมากมาย

ไม่โดยตรง ก็โดยอ้อม ใม่จริง ก็จริง..

ปะปน คละเคล้ากันไป ตามประสาโลก

ข่าวที่เป็นจริงก็ีมี

ข่าวลือก็มี

ข่าวหลอก ๆ ก็มี

ขึ้นอยู่กับแหล่งที่มาของข่าว

ขึ้นอยู่กับความสนใจของผู้ฟังข่าว

ขึ้นอยู่กับความอยากให้เป็นข่าว..

แต่..ข่าวดีของพระเจ้า

พระสงฆ์จะต้องเป็นข่าวเสมอ

ไม่ขึ้นอยู่กับสิ่งใด ๆ

พระสงฆ์ต้องอยู่กับข่าวดีนี้

พระสงฆ์ต้องประกาศข่าวดีนี้

พระสงฆ์ต้องทำตัวให้เป็นข่าวดีนี้

พระสงฆ์จะต้องทำให้ข่าวดีนี้กระจายไป

พระสงฆ์จะต้องกินข่าวดีนี้ และย่อยข่าวดี

จนกลายเป็นชีวิตของพระสงฆ์เอง..

และแม้ว่าจะตายไป..แต่ข่าวดีนี้ก็ยังคงอยู่เสมอ

กิจกรรมของวัด

เมื่อวันที่ 23 กรกฎาคม 2009

นี่คือกลุ่มนักขับร้องประสานเสียง

ที่มาขับขานให้กับบรรดาพระสงฆ์ได้ซึมซาบถึงความสวยงาม

ของบทเพลง เป็นบทเพลงภาษาอิตาเลี่ยน และภาษาลาติน

มีทั้งการร้องเดี่ยว การประสานเสียง

มีการบรรเลงด้วยเครื่่องดนตรี ที่หลากหลาย

และประสานเสียงกันอย่างกลมกลืนและลงตัว

ใช้เสียงเพลงในการสรรเสริญพระเจ้า

...................................................................................................

เมื่อวันที่ 29 กรกฎาคม 2009

มีกลุ่มภาวนาสายประคำ ซึ่งรักและศรัทธาต่อแม่พระเป็นพิเศษ

มิสซาในแต่ละวัน

เมื่อวันที่ 16 กรกฎาคม 2009

ภายในวัด

มิสซาบูชาขอบพระคุณพร้อมกับพระสงฆ์ จำนวน 75 องค์

ทุกเช้าพระสงฆ์จะผลัดเปลี่ยนกันเป็นประธาน

ผู้อ่านพระวาจาของพระเจ้า

บรรยากาศทั่ว ๆ ไป

ช่วงรับศีลมหาสนิท

บนฝาผนังของวัด

มีสิ่งของต่าง ๆ มากมาย เป็นของที่ระลึกแสดงถึงความผูกพัน

และความเป็นหนึ่งเดียวกับวัด

บรรยากาศเล็ก ๆ น้อย ๆ หลังมิสซาแต่ละวัน

รอยยิ้ม กับความสุข มาพร้อมกันเสมอ

ทุกคนที่มีรอยยิ้ม ก็มีความสุข

ยิ้มมาก ก็สุขมาก ยิ้มน้อยก็สุขน้อย

ยิ้มน้อยยิ้มใหญ่ ก็สุขใจเหมือนกัน

เดินทางไปในเมือง

เมื่อวันที่ 10 กรกฎาคม 2009

เป็นเวลาสาย ๆ ของวันอาทิตย์

สามหนุ่มจากเมืองไทย ผู้ไม่เคยเห็นเมืองใหม่

พากันเดินเข้าไปในเมือง..และเห็นสิ่งต่าง ๆ

ที่แตกต่างออกไป

พยายามเดินไปที่เมือง Acqualagna

วันอาทิตย์ทุกที่ปิดหมด

ทุกร้านปิด เพื่อพักผ่อน

นี่ก็ใช่

สวยดี รถสามล้อ

มีเพียงปั้มน้ำมันที่ไม่ปิดในวันอาทิตย์

ป้ายบอกทิศทางและเป้าหมายปลายทาง

ผลไม้ต้องห้าม (ของของคนอื่น) ข้างทาง

ป้ายร้านอาหาร..

นี่ก็ดี

มีเพียงร้านเดียวที่ต้องการให้เปิด เพื่อจะได้ซื้อรองเท้า

ราคาไม่แพงเท่าไร โดยเฉลี่ยก็ แค่ 50 ยูโร เอง(เน๊าะ)

ไม่ใช่รองเท้ามือสองนะ

มีบางคนซื้อไปเพื่อใช้เล่นกีฬา

แต่..ไปไปมามาก็ไม่ได้เล่น เพราะเสียดาย

มีอะไรหรือที่่จะมาปิดกั้นการเรียนรู้ของเราได้ แม้จะอยู่ในที่ที่ไม่รู้ก็ตาม

การออกเดินทางแสวงหาสิ่งใหม่ ๆ จึงเป็นการเริ่มต้นของการเรียนรู้

การเรียนรู้ที่ไม่เคยสิ้นสุด จนกว่าจะหมดใจที่อยากจะเรียนรู้...

ฉะนั้น พวกเราจึงเริ่มต้นออกเดินทางมา..เพื่อแสวงหาสิ่งใหม่ ๆ

ออกจากที่เดิมเพื่อจะได้พบกับประสบการณ์ใหม่ ๆ ที่แตกต่างออกไป

ในโลกกว้าง ยังมีสิ่งต่าง ๆ มากมายให้ค้นหา ในโลกใบนี้ยังมีอีกหลาย

ต่อหลายอย่างที่ยังไม่รู้..

อย่าปิดกั้นการเรียนรู้ของตัวเอง

ด้วยการ ไม่อยากรู้....