วันศุกร์ศักดิ์สิทธิ์ 2011

วันศุกร์ศักดิ์สิทธิ์

รูปแบบชีวิตของคริสตชน.. คือ เส้นทางแห่งไม้กางเขน หรือ เส้นทางแห่งความตาย
แต่เป้าหมายที่แท้จริงคือ สิ่งที่อยู่เบื้องหลังความตาย คือ การกลับคืนชีพ..


ชีวิตของคนที่ชื่อ..เยซู แห่งนาซาแร็ท


ชีวิตที่เต็มไปด้วยธรรมล้ำลึก ความลึกลับ ความมหัศจรรย์..


เกิดมาด้วยอำนาจของพระจิตเจ้า 
เกิดมาจากครรภ์ของหญิงพรหมจารีย์
เกิดมาเป็นมนุษย์ร้อยเปอร์เซ็นและเป็นพระเจ้าอย่างเต็มเปี่ยม
มีอำนาจเกินกว่าอำนาจใดใดในหัวใจ.. คือ ความรัก..


ชีวิตอยู่กับครอบครัวอย่างมีความสุข
เป็นชีวิตที่เตรียมตัวเพื่อทำภารกิจที่ได้รับมอบหมาย
มีความเฉลียวฉลาด รอบรู้และปรีชาญาณที่สั่งสมมาจากประสบการณ์
ของบิดา มารดาและความเป็นตัวของตัวเอง
เรียนรู้ และฝึกฝนตนเองอยู่เสมอ จดจำ และนำไปใช้ให้เกิดประโยชน์เพื่อคนอื่น


ภารกิจที่จะสร้างโลกใหม่อาศัยความรัก
เริ่มต้นด้วยการเรียกและเลือกบรรดาศิษย์ให้มาอยู่ ใช้ชีวิต
ไปไหน มาไหน ด้วยกัน เพื่อซึมซับชีวิตของพระองค์
ปลูกฝั่งและหล่อหลอมบรรดาศิษย์ด้วยชีวิต 
อบรม สั่งสอนบรรดาศิษย์ด้วยคำพูดและการกระทำเป็นแบบอย่าง
สอนสั่ง และมอบหมายภารกิจให้บรรดาศิษย์ได้จดจำและทำเช่นเดียวกัน
วาดหวังว่าบรรดาศิษย์จะเป็นผู้สืบทอด..ความรัก.. ที่ยิ่งใหญ่ของพระองค์ไปสู่มวลมนุษย์
วาดหวังว่าบรรดาศิษย์จะสานต่องานแห่งอาณาจักรของพระเจ้าในทุกแห่งหน
เป็นโครงการที่ลงมือทำด้วยชีวิต..เพื่อสร้างชีวิต...


แบบอย่างสุดท้าย..คือ การล้างเท้า แบบอย่างของอาจารย์ที่ทำกับศิษย์ของตัวเอง


และในช่วงเวลาที่ยากลำบากที่สุด..
ที่สวนเกทสะเมนี ก่อนการจับกุม..


บรรดาศิษย์อยู่กับพระองค์ด้วยความอ่อนเพลีย และอ่อนแอ
บรรดาศิษย์อยู่กับพระองค์ด้วยความกลัวและความไม่แน่ใจ 
พระองค์ตื่น แต่บรรดาศิษย์หลับ..


ในช่วงเวลาแห่งการทรยศ
ศิษย์คนหนึ่งทรยศด้วยการจูบ ปรากฎอย่างชัดเจน นำไปสู่การเปลี่ยนแปลงชีวิต
ศิษย์คนอื่นทรยศด้วยการหนี ไม่เหลือแม้สักคนเดียว ที่อยู่เคียงข้าง และร่วมชีวิต
ศิษย์ทุกคนกลัว และสิ้นหวัง 


ในช่วงเวลาแห่งการตัดสิน
มนุษย์ตัดสินมนุษย์ก็ไม่ยุติธรรมแล้ว "พระเยซูเจ้าตรัสว่า อย่าตัดสินคนอื่น"
แต่วันนี้.. มนุษย์ตัดสินพระเจ้า..ยุติธรรมแล้วหรือ?? "เอาไปตรึงกางเขน เอาไปตรึงกางเขน"
เสียงของมนุษย์..แทนที่จะสวดภาวนาอ้อนวอนขอความช่วยเหลือ ขอพระหรรษทานสำหรับ
การดำเนินชีวิต ขอการปกป้องจากความชั่วร้าย
แต่วันนี้..เป็นเสียงตะโกน..สั่ง บังคับ และลงโทษ.. "เอาไปตรึงกางเขน"


มนุษย์ทรยศพระเจ้า
มนุษย์หักหลังพระเจ้า
ด้วยการทำลายและการปฏิเสธความรักของพระเจ้า
ด้วยการดำเนินชีวิตอยู่บนการตัดสินคนอื่น กล่าวหาคนอื่น แทนการสร้างสันติ และความรัก


พระเยซูเจ้าถูกตรึงกางเขน


มนุษย์ปิดตัวเอง ขังพระเจ้าไว้นอกหัวใจของตัวเอง
มนุษย์ไม่ยอมให้พระเจ้าเข้ามาในชีวิต
ดำเนินชีวิตเหมือนว่า พระเจ้าตายแล้ว
ดำเนินชีวิตมุ่งสู่ความตาย


พระเยซูเจ้าสิ้นพระชนม์บนกางเขน

มนุษย์ไม่ได้ช่วยบรรเทาความเจ็บปวด
แต่ยิ่งเพิ่ม แลเติมความทุกข์ทรมาน มากขึ้นอีก


พระเจ้าตายแล้ว..
หลายคนเป็นความยินดี.. ความดีตายไปแล้วในโลกนี้ "ฉันทำอะไรตามใจก็ได้"
หลายคนเป็นความเย้ยหยัน.. นี่หรือคนดี?  นี่หรือคนพูดความจริง?  นี่หรือคนที่ัทำเพื่อคนอื่น?
หลายคนสะใจ.. ดีแล้วหล่ะ เรื่องราวความวุ่นวายจะได้จบจบไปซะที..


แต่..
ยังมีอีกหลายคนที่เสียใจกับสิ่งที่เกิดขึ้น
สำนึกผิดในการกระทำของตนเอง
แม้อยู่ในช่วงเวลาแห่งความทุกข์ก็ยังมีหวัง


นี่คือพระบุตรของพระเจ้าจริงแท้...