บ้านเณรของเรา

บ้านเณรฟาติมา ท่าแร่
สภาพทั่ว ๆ ไป บ้านเณรเล็ก

บ้านเณรประกอบด้วย 3 ตึกด้วยกัน

ตึกที่หนึ่ง ชั้นที่หนึ่งเป็นวัดสำหรับสวดภาวนา
               ชั้นที่สองว่างเปล่า
               ชั้นที่สาม เป็นห้องนอนสำหรับสามเณรใหญ่
ถือว่าเป็นตึกเก่าที่สุด พื้นชั้นสองและสามเป็นไม้

ส่วนตึกที่สองอยู่ตรงกลาง
เป็นตึกที่เพิ่งสร้างเสร็จ มี 4 ชั้น
ชั้นแรกเป็นห้องทำงานของผู้ให้การอบรม ห้องทีวี และห้องสมุด
ชั้นสองเป็นห้องเรียน
ชั้นสามเป็นห้องแต่งตัว
ชั้นสี่เป็นห้องนอนของ ม.1-2

และตึกสีแดง
เป็นห้องอาหาร
ห้องแต่งตัวม 4-6
ห้องนอนและห้องนอน

นี่แหละบ้านของเรา

เริ่มต้นในสถาบันบ้านเณร

วันที่ 16 กรกฎาคม 2011

เข้าบ้านเณรอย่างเป็นทางการ

ได้รับการต้อนรับอย่างเป็นทางการจากคุณอธิการ และคณะอย่างอบอุ่น

กินเนื้อจุ่มร้อน ๆ กับน้ำเย็น ๆ และการสนทนาฮาเฮกับการเสวนาเชิงปฏิบัติ

สมาชิกร่วมโต๊ะ คพ.เสงี่ยม คพ.ประสงค์ คพ.สุรชาติ (อธิการ) คพ.ญาณารนพ

คพ.ปริญญา คพ.ศรชัย คพ.สลัน และเราเอง..

ด้วยความขอบคุณจากใจ...

บ้านเณร..

บ้านแห่งการอบรม

บ้านแห่งอนาคตของพระศาสจักร

บ้านแห่งอนาคตของสังฆมณฑล

บ้านแห่งอนาคตของประเทศไทย

บ้านแห่งอนาคตของโลก

บ้านแห่งรากฐานของชีวิตแห่งการเป็นสงฆ์

บ้านที่เป็นรากแท้ของการเป็นนายชุมพาบาล

บ้านเณร..บ้านของพวกเราทุกคน..

เดินทางกลับบ้าน 2011

ช่วงเวลาแห่งการคืนสู่ถิ่น ราก แก่นของชีวิตมาถึงแล้ว..
เป็นช่วงเวลาแห่งการเดินทางที่มีความสุข..
เป็นช่วงเวลาแห่งการเปลี่ยนแปลงชีวิตไปสู่ชีวิตที่แท้จริง
เป็นช่วงเวลาแห่งการเริ่มต้นใหม่..

หน้าห้องนอนห้องเรียน..เป็นครั้งสุดท้าย

ที่สนามบิน อิตาลี

ใบหน้าของผู้เดินทาง..ร่าเริงยินดีและมีความสุข

อาหารเที่ยงขณะรอเวลา

ข้าวเหนียวและเนื้อรมควันเดียว (คล้ายแดดเดียว)

สภาพการณ์บนท้องฟ้า

การบินเหนือแผ่นดินและมหาสมุทร

ระดับการบินเหนือเมฆ

ภายในเครื่องบิน

ตะวันกำลังลับขอบฟ้า

ถึงแผ่นดินไทย
วันจันทร์ ที่  4 กรกฎาคม 2011
เวลา 05.30 น. โดยประมาณ

กำลังรอกระเป๋า 

ผู้มีน้ำใจดีมารับที่สนามบิน

การเดินทางข้ามน้ำ ข้ามทะเล

ก็ได้สิ้นสุดลง

การเดินทางอันแสนยาวนาน

ได้สิ้นสุดลงแล้ว

การเดินทางที่มีจุดหมาย

ก็ถึงปลายทางแล้ว

การเดินทางแห่งความหวัง

ก็สมตั้งใจแล้ว

แต่...

การเดินทางของชีวิต

ต้องก้าวเดินกันต่อไป..

วันอาทิตย์สุดท้าย

วันแห่งการขอบพระคุณ

ขอบคุณสำหรับชีวิต 2 ปีกรุงโรม

ขอบคุณสำหรับพระหรรษทาน

แห่งปรีชาญาณ

แห่งสติปัญญา

แห่งสุขภาพพลานามัย

ขอบคุณสำหรับพระญาณสอดส่อง

ด้วยความรัก 

ความห่วงใย

ขอบคุณด้วยชีวิตและลมหายใจ

ขอบคุณด้วยจิตและวิญญาณ

ขอบคุณ

ความรัก พระพร และพระหรรษทาน

ขอบคุณเพื่อน เพื่อน

คุณพ่อแบงค์ และคุณพ่อทึก

ร่วมประสบการณ์ในความเป็นหนึ่งเดียว

ร่วมประสบการณ์ชีวิตใน 2 ปีที่ผ่านมาก

ร่วมแบ่งปัน รับ ให้ และเคียงข้าง

ในความสุข

ในความทุกข์ยาก

ในยามมีปัญหา

ในการเดินทาง

ในการดำเนินชีวิต

ในการใช้ชีวิต

ในการเรียน

ในการศึกษา

หัวเราะ ยิ้ม เศร้า เครียด เหนื่อย

เดิน วิ่ง เล่น เป็นกันเอง

ใน 2 ปีที่ผ่านมา

ขอบคุณ

ในความเป็นหนึ่งเดียวกัน

ในความเป็นมิตรภาพ

ในความเป็นห่วงใย

ในความช่วยเหลือกัน

ในความอยู่ด้วยกัน

ในความเป็นเพื่อนกัน

ชีวิตผ่านมาและผ่านพ้นไปได้

เป็นส่วนหนึ่งมาจากการอยู่ด้วยกันกับเพื่อน ๆ

คุณพ่อทั้งสองเป็นเหมือนพระพรและพรหรรษทานสำหรับชีวิต

เป็นพระคุณของพระเจ้า

เป็นพระญาญาณสอดส่องดูแลเอาใจใส่ของพระเจ้า

ที่มีต่อการดำเนินชีวิต

ในช่วงเวลาแห่งความยุ่งยากและลำบากที่สุดในชีวิต

หากปราศจากคุณพ่อทั้งสอง

ชีวิตย่อมโดดเดี่ยวและเดียวดาย

ความสุขย่อมปราศจากความยินดี

ความสุขย่อมปราศจากความชื่นชม

ชีวิตไม่รู้จะเป็นอย่างไร?

แต่เมื่อพระจัดให้ ส่งมาเป็นเพื่อนร่วมเดินทาง

นี่แหละคือสิ่งที่ดีที่สุด

ของขวัญที่มีค่าที่สุด

พระพรที่สำคัญที่สุด

ขอบคุณคุณพ่อแบงค์ และคุณพ่อทึก

อย่างมากมายและอย่างมหาศาล

ด้วยหัวใจ

วันศุกร์สุดท้าย

มีแผนการสำหรับวันนี้ตั้งแต่เมื่อคืนนี้..
แต่..แผนการนี้เกือบจะล้มลง
สุดท้ายก็สำเร็จจนได้..

วันนี้พากันเดินขึ้นไปสู่โดมวาติกัน
แม้ว่าอากาศจะไม่เปิด ไม่มีแสงแดด มัว คล้ายฝนจะตก
แต่ก็ไม่เป็นไป..เพราะนี่คือครั้งแรกและครั้งสุดท้าย

จากจุดเริ่มต้น

บันไดสำหรับเดินขึ้น..ท้าทายพลกำลัง

เมื่อมาถึงชั้นแรก

มองผ่าน..ด้านในของมหาวิหารนักบุญเปโตร

บันไดเล็ก วน เดินขึ้นสู่โดมของมหาวิหารฯ

ระหว่างช่องทางมีช่องลมเล็ก ๆ

มาตรงจุดนี้..เกือบจะถึงยอดแล้ว

และในที่สุด..ก็สุดที่จะเหนื่อย

ภาพที่มองจากโดมของมหาวิหารด้านนอก...

จากนั้นก็เดินลงเส้นทางวนขนานกันอีกด้าน อีกครั้งหนึ่ง

ลงมาชั้นแรกก็พบกับอีกบรรยาศหนึ่ง

จับเท้านักบุญเปโตรอีกครั้งเพื่อบอกว่า..ขอบคุณ และขอพร

และไม่เคยลืม..บุญราศีพระสันตะปาปายอห์นปอลที่สอง

และสุดท้าย ทนต่อความหิวไม่ได้..จึงต้องเข้าร้านพิซซ่า

วันแรก..เมื่อสองปีที่แล้ว

และวันนี้เมื่อกี้นี้..

เริ่มต้นที่มหาวิหารนักบุญเปโตร

และจบลงที่มหาวิหารนักบุญเปโตรเช่นกัน

ด้วยความเชื่อและความไว้วางใจ