บทเทศน์
มก 12:38-44
ความมีน้ำใจ
พี่น้องที่เคารพรัก
ทุก ๆ วันอาทิตย์ เรามาสรรเสริญพระเจ้าพร้อมกัน
สรรเสริญความรักของพระองค์ที่พระองค์ประทานพระบุตรของพระองค์ให้เป็นความหวังอันสูงสุดในการได้รับชีวิตนิรันดร
อาศัยการถวายพระองค์เองผ่านทางกางเขน
อาศัยแบบอย่าง และอาศัยพระวาจาของพระองค์ ให้เรามาพิจารณาว่า
วันนี้พระวาจาของพระเจ้าบอกอะไรแก่เราบ้าง
ความสุภาพถ่อมตน
และความยากจนในจิตใจนั้นสามารถทำให้เราดำเนินชีวิตในฐานะที่เป็นคริสตชนที่แท้จริงได้
ตรงกันข้ามกับความหยิ่งยโส
และความปรารถนาคำสรรเสริญจะเป็นสิ่งที่ขัดขวางหนทางที่จะมุ่งไปสู่พระเจ้า
ในหนังสือพงศ์กษัตริย์
ประกาศกเอลียาห์ได้ไปขอน้ำจากหญิงม่ายชาวศาเรฟัท ซึ่งไม่ใช่ชาวยิว
น่าแปลกไหมที่ชาวยิวไปขอน้ำดื่มจากคนต่างศาสนา
และหญิงม่ายคนนั้นก็เต็มใจที่จะเข้าไปเอาน้ำมาให้ประกาศก ทั้ง ๆ ที่เป็นชาวยิว
และถือว่าเป็นคนแปลกหน้า เอลียาห์ขอน้ำไม่พอยังขออาหาร/ขนมปังอีกด้วย
หญิงม่ายจึงบอกถึงสถานการณ์ของชีวิตของนางและลูก ๆ ว่า
นี่จะเป็นอาหารมื้อสุดท้ายแล้ว เพราะว่า จะไม่มีอะไรเหลืออีกแล้ว แต่ประกาศกก็ได้พูดถึงพระเจ้า พูดถึงความรัก
ความเอาใจใส่ของพระเจ้า
และนางก็เชื่อ เราก็เห็นว่า “แป้งในหม้อไม่หมด น้ำมันในไหไม่ขาด”
สิ่งที่เราได้รับจากบทอ่านที่
1 ก็คือ น้ำใจของหญิงม่ายที่มีต่อคนแปลกหน้า
น้ำใจของหญิงม่ายที่มีต่อคนต่างศาสนา
น้ำใจที่มีให้แก่กันนั้น ไม่ได้ขึ้นอยู่กับฐานะ หรือความแปลกหน้า น้ำใจเป็นเรื่องสากล
ทุกคนสามารถให้กันได้ นอกจากนั้น
ความเชื่อของหญิงม่ายก็น่าจะเป็นบทสอนสำหรับชีวิตของเราด้วย
เชื่อในคำพูดของประกาศกว่า พระเจ้าจะประทานสิ่งที่ขาดเหลือให้ และนางก็ยอมนำอาหารทั้งหมดที่มีให้กับประกาศก
ให้กับคนแปลกหน้า ด้วยความวางใจในพระเจ้า
ในพระสาร
ขณะที่พระเยซูเจ้ากำลังสอนในพระวิหารเรื่อง
บรรดาธรรมาจารย์ที่ชอบโอ้อวดตนเอง ชอบคำยกย่อง สรรเสริญ ชอบที่มีเกียรติ
ชอบแสดงออกในที่สาธารณะเพื่อตนเอง
พวกเขาดำเนินชีวิตเพื่อตัวเอง เป็นการยกย่องตนเองมากกว่าสิ่งอื่นใด เป็นพวกที่เห็นแก่ตัวก็ว่าได้ พระเยซูเจ้าบอกว่า “จงระวัง”
อย่าทำตัวเป็นเช่นนี้ อย่าทำตัวโอ้อวด อย่ายกตนข่มคนอื่นด้วยท่าทาง ด้วยคำพูด
ด้วยการแสดงออกภายนอก
พระองค์ต้องการจะบอกบรรดาศิษย์ของพระองค์ก็คือ
ให้พวกเขาเป็นคนมีใจสุภาพ ถ่อมตนเอง
ให้เกียรติคนอื่นเสมอ
ขณะนั้นเองพระองค์ก็ทรงเห็นผู้คนนำเงินมาใส่ลงในตู้ทาน คนร่ำรวยก็ใส่เงินจำนวนมาก และพระองค์ก็มองเห็นหญิงม่ายคนหนึ่งเอาเหรียญทองแดงสองเหรียญใส่ลงในตู้ทาน
พระองค์จึงสอนบรรดาศิษย์ว่า หญิงม่ายยากจนคนนี้ทำทานมากว่าทุกคน
ให้เราเข้าใจว่า
พระเยซูเจ้าไม่ได้ตำหนิคนที่นำเงินมาใส่ทาน ไม่ว่าจะมากหรือน้อยก็ตาม
แต่สิ่งที่พระองค์ต้องการจะบอกก็คือ จิตตารมณ์ของการทำทาน
ซึ่งจะต้องออกมาจากหัวใจของเรา
มิใช่ทำไปเพราะเป็นหน้าที่
ทำไปเพื่อจะได้มีหน้ามีตา
แต่สิ่งที่สำคัญก็คือ เราทำทานเพราะเรารัก
เราต้องการจะแบ่งปันสิ่งที่เรามีให้กับคนอื่น
พระเยซูเจ้ายกย่องหญิงม่ายคนนี้เพราะนางได้มอบชีวิตทั้งหมดไว้ในการดูแลของพระเจ้า
นางเชื่อมั่นว่า พระเจ้าจะทรงเลี้ยงดู
พระเจ้าจะไม่ทรงทอดทิ้งนางอย่างแน่นอน
นางมีน้ำใจต่อคนอื่น น่ายกย่อง
0 ความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น