สัมมนาผู้ให้การอบรม2014

วันที่ 1 เมษายน 2014

1. สิ่งที่คุณพ่อมิเกล ได้ให้แก่ ซึ่งมีหลายประเด็นที่น่าสนใจและมีความสำคัญ ผมขอสรุป ดังนี้

จากเอกสารของพระศาสนจักร

พระสงฆ์ประจำบ้านเณร หรือผู้ให้การอบรม  ควรที่จะทำ คือ

                                                                ต้องพยายามให้สามเณรเห็นคุณค่าชีวิตของการเป็นพระสงฆ์ ในชีวิตภายใน ที่เป็นแก่นของชีวิตพระสงฆ์ที่แท้จริง ไม่ใช่แค่ภายนอก หน้าที่ที่พระสงฆ์ทำเท่านั้น เพื่อดึงดูดใจของสามเณรให้มีแรงจูงใจที่ถูกต้องในการที่อยากจะเป็นพระสงฆ์

                                                         อบรมสามเณรให้มีความเข้าใจถึงกระแสเรียกว่า “กระแสเรียกเป็นของขวัญจากพระเจ้า” สามเณรทุกคนได้รับการเรียกจากพระเจ้าให้เข้ามาเรียนรู้ ที่จะฝึกฝนตนเอง ในการอุทิศตน ในการรับใช้ ในบรรยากาศของความรัก ในบ้านเณร

2. เครื่องหมายที่บ่งชี้ว่า ลูก ๆ เณรของเรามีกระแสเรียกหรือไม่? ก็สามารถดูได้จากการประพฤติปฏิบัติของสามเณรคนนั้นว่า ชีวิตในบ้านเณรมีความศรัทธาหรือไม่ มีการอุทิศตน เสียสละ มีน้ำใจต่อคนอื่น พร้อมที่จะสู้ต่อความลำบาก ไม่เอาเปรียบคนอื่น หรือไม่?  ถ้าลูก ๆ เณรของเรามีสิ่งเหล่านี้ ก็แสดงว่า เขามีแนวโน้มที่ดีที่จะเป็นพระสงฆ์ เพราะนี่คือเครื่องหมายที่บอกกับเรา อาจจะไม่ใช่ข้อพิสูจน์ แต่ก็บอกกับเราได้

แรงจูงใจ ที่ชัดเจนย่อม ไปสู่เป้าหมายที่แท้จริงได้

พระสงฆ์ประจำบ้านเณรมีหน้าที่ในการชี้แนะ ให้สามเณรเข้าใจถึงเป้าหมายของตนเอง และพยายามขัดเกลาเป้าหมายของสามเณรแต่ละคนให้ถูกต้อง และตรงกับความเป็นจริง ไม่ว่าสามเณรจะมีแรงจูงใจที่ชัดเจน หรือ มีแรงจูงใจที่แอบแฝงก็ตาม ผู้ที่เป็นผู้ให้การอบรมก็ต้องพยายามช่วยสามเณรเต็มที่ในรูปแบบต่าง ๆ  เช่น การปรึกษาพ่อวิญญาณ การพูดคุย การเป็นเพื่อน การทำ psychology test  เป็นต้น  เพื่อช่วยให้มีแรงจูงใจที่ถูกต้อง

แรงจูงใจที่ถูกต้อง ย่อมมีอยู่บนหลักของเหตุผลที่ถูกต้องประกอบกันไปด้วย อยากเป็นพระสงฆ์ แต่ไม่มีเหตุผลประกอบ ก็คงไม่ถูกต้องนัก

ประเด็นอื่น ๆ ที่เราต้องพิจารณาไตร่ตรองกระแสเรียกของสามเณรด้วยก็คือ สติปัญญา ครอบครัว สุขภาพ 

ควรที่จะมองให้ครบทุกด้าน โดยเฉพาะในเรื่องของครอบครัวกับกระแสเรียก มันเป็นเรื่องละเอียดอ่อน 

ต้องระมัดระวังให้ดี