สายประคำแห่งการเยี่ยมเยียน

 เดือนตุลาคมเป็นเดือนแห่งเยี่ยมเยียนกันและกัน

พี่น้องที่รัก เดือนตุลาคม สำหรับคริสตชนเป็นเดือนแห่งสายประคำ เป็นเสมือนเดือนแห่งครอบครัวแม่พระ เป็นเสมือนเดือนแห่งการเยี่ยมเยียน ทำให้คิดถึง เวลาที่แม่พระเสด็จเยี่ยมนางเอเลีซาเบธ เพื่อช่วยเหลือนางที่กำลังตั้งครรภ์ เพราะว่าเป็นเดือนที่พิเศษมากๆ ที่บรรดาพ่อบ้านแม่บ้าน เยาวชน เด็กๆ ได้ออกจากบ้าน ออกจากที่อยู่ของตนเองและไปยังบ้านที่อยู่ข้างๆ บ้านที่อยู่รอบๆ บ้านที่อยู่ในคุ้ม ชุมชนของตนเอง  เราออกไปเพื่อเยี่ยมบ้านของผู้ที่มีความเชื่อและมีความศรัทธาต่อแม่พระ เป็นการให้กำลังใจซึ่งกันและกัน ไม่ใช่เป็นภาระต่อกัน ให้กำลังใจในด้านความเชื่อและกำลังใจในด้านความห่วงใยต่อกันและกัน

การไปสวดสายประคำตามบ้าน เป็นการนำพระเยซูเจ้าไปที่บ้านของเรา เราร่วมกันสวดภาวนา เราเป็นหนึ่งเดียวกันในการอ้อนวอนและสรรเสริญพระเจ้า ซึ่งเป็นภาพแห่งความเป็นหนึ่งเดียวกอย่างแท้จริงในชีวิตของคริสตชน เนื่องจากเราเป็นครอบครัวเดียวกัน

แม่พระบอกให้เราสวดสายประคำ เพราะแม่พระคือสายประคำ จึงจำเป็นและจะละเลยไม่ได้เลยที่จะทิ้งสายประคำ หรือ ที่จะไม่เอยพระนามของแม่พระ เพราะนี่คือ คำบอก เป็นคำที่แม่พระให้สวด เพื่อโลกจะได้มีสันติภาพ เพื่อคนบาปจะได้กลับใจ นักบุญดอมินิกได้กล่าวไว้ว่า “สายประคำเป็นอาวุธที่สุดยอดที่สุดที่ใช้ในการต่อสู้กับปีศาจและพรรคพวกของมัน”

การสวดสายประคำจึงไม่ใช่แค่การนั่งนำเม็ดรูปประคำ หรือ การสวดสายประคำไม่ใช่การบ่นพึมพำ  แต่การสวดสายประคำทำให้จิตใจของเราสัมพันธ์กับพระเจ้า ทำให้จิตใจของเรายกขึ้นหาแม่พระ ทำให้จิตใจของเราเพ่งไปสวรรค์

คำแต่ละคำที่เอ่ยพระนามแม่พระ “วันทามารีย์” เป็นคำพูดที่ออกมาจากจิตใจ ออกมาจากหัวใจของเราที่สื่อถึงความรักและความศรัทธาต่อพระแม่ ยิ่งเอ่ยพระนามมากเท่านใด ก็ยิ่งทำให้เราใกล้ชิดกับพระแม่มากเท่านั้น และยังทำให้เราได้รับพระหรรษทาน การปกป้องคุ้มครองจากพระเจ้าด้วย

พี่น้องที่รัก ตอลดเดือนนี้ ให้เอาออกจากตัวเอง ออกจากบ้านของตัวเอง และเดินไปด้วยกัน เดินเคียงข้างกันไป ชักชวนและเชื้อเชิญทุกคนให้เดินไปพร้อมกับเรา โดยมีเป้าหมายคือ บ้านของผู้มีความเชื่อ ความรักในแม่พระ เราเดินไปด้วยกัน ไปสวดภาวนา ชิมบรรยากาศของความสุขแห่งการเป็นชุมชนชาวสวรรค์ ความสุขที่มีแม่พระเป็นศูนย์กลาง มีสายประคำเป็นเครื่องมือทำให้เราใกล้ชิดกันและกัน และทำให้เรารักพระเจ้า

ขอพระเจ้าอวยพร