วันพฤหัสบดีหลังพุธรับเถ้า

วันพฤหัสบดีหลังวันพุธรับเถ้า

          พระเยซูเจ้าตรัสว่า พระองค์จะต้องรับทุกข์ทรมาน จะถูกประหารชีวิต แต่จะกลับคืนชีพในวันที่สาม.. เหตุการณ์ที่จะเกิดขึ้นทั้งสามเหตุการณ์นี้ เกิดขึ้นในลักษณะที่ต่อเนื่องในระยะเวลาอันสั้น (สำหรับที่จะเกิดขึ้นกับพระเยซูเจ้า)  เพียงแค่ไม่กี่วัน เพียงแค่ข้ามคืน พระองค์ทรงเผชิญ ประสบ และผ่านสิ่งเหล่านี้

             เมื่อเรามองดู เหตุการณ์ทั้งสาม เรามักจะมุ่งไปที่เหตุการณ์แรกกับเหตุการณ์ที่สอง นั้นคือ การรับทุกข์ทรมาน และความตาย..ซึ่งเป็นสิ่งที่น่ากลัว เป็นสิ่งที่ไม่น่าพึงประสงค์ เป็นสิ่งที่ควรจะเกิดขึ้น เมื่อเห็นเหตุการณ์นี้ หลายคนท้อแท้ หลายคนคิดหนัก หลายคนบอกไร้สาระ หลายคนไม่สนใจ แต่สิ่งที่อยากจะให้เรารำถึงไตร่ตรองคือ ระยะเวลาเหตุการณ์ไม่ได้สิ้นสุดที่ความตาย แต่สิ่งที่ตามมายิ่งใหญ่กว่า คือ การกลับคืนชีพ หลายคนมองไม่ถึง หลายคนมองไม่เห็น หลายคนมองว่าไกลเกินไป หลายคนมองว่า เป็นไปไม่ได้.. หลายไม่เชื่อในพระเยซูเจ้า

              ศิษย์ของพระเยซูเจ้าจะต้องมองใหม่... มองให้เห็นถึงเป้าหมายของชีวิต มองให้สุดปลายทางของชีวิต ซึ่งไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้นในระหว่างทาง ศิษย์ของพระเยซูเจ้าจะต้องไม่กลัว จะต้องไม่หวั่นไหว เพราะปลายทางคือชีวิต ปลายทางคือความมั่นคง ความแน่นอน เมื่อมองไปที่การกลับคืนชีพ.. ความตายและการรับทุกข์ทรมานจึงเป็นเพียงเหตุการณ์หนึ่งเท่านั้น ไม่มีผลอะไรต่อเป้าหมาย

          พระเยซูจึงเชื้อเชิญและท้าทายผู้ที่จะมาเป็นศิษย์ของพระองค์ว่า  ใครที่อยากติดตามพระองค์จะต้องเลิกนึกถึงตนเอง แบกไม้กางแขนทุกวัน และติดตามพระองค์..

               กางเขน คือความทุกข์  การเลิกคิดถึงตนเอง ก็คือความยากลำบาก การติดตามพระองค์คือรางวัลหรือชีวิตนิรันดร มีใครอยากจะติดตามพระองค์ มีใครที่จะเข้าใจ?

           ความทุกข์มีในชีวิต ไม่ต้องหลบหลีก ไม่ต้องหนี ไม่ต้องหาหนทางที่จะดับทุกข์ แต่คริสตชนต้องยืนหยัด ยืนยัน สู้ ฝ่าฟันอุปสรรค ความทุกข์ด้วยความเชื่อมั่น ด้วยความไว้วางใจ วางใจในความรักของพระเจ้า พระเยซูเจ้าไม่ได้สอนให้คริสตชนหลีกทุกข์ เสพสุข ในโลกนี้ แต่ให้เผชิญ ต่อสู้เพื่อชีวิตนิรันดรในโลกหน้า

       อยากเป็นศิษย์ของพระเยซูเจ้าไหม? มองให้ไกล มั่นใจในพระองค์ เชื่อและวางใจในหนทางของพระองค์