อาทิตย์ที่ 4 เทศกาลมหาพรต ปีC

บทเทศน์

ใครคือคนดี?

อุปมาเรื่องบิดาผู้ใจดี หรือ ลูกล้างผลาญ ทำให้เราได้มองเห็น “คน” ในอีกแบบหนึ่งที่เป็นความจริง ไม่สามารถแก้ตัวได้ “คน”ที่ว่านี้ มีลักษณะอย่างไร?

อย่างแรก “คน” ที่เป็นแบบลูกชายคนเล็ก ในพฤติกรรมที่แสดงออกถึง การประพฤติตนเสเพล กินเที่ยว ใช้จ่ายฟุ่มเฟื่อย หนีออกจากบ้านเพื่อหาความสุขใส่ตัวเอง สนุกสนานในชีวิต ไม่สนใจอนาคตของตนเอง ใช้เงินซื้อทุกสิ่งเพื่อปรนเปรอความต้องการของตนเอง คนประเภทนี้ในสังคมเรียกว่า คนชั่ว คนไม่ดี ควรประนาม ควรตำหนิ หรือควรตักเตือนไหม?

อย่างที่สอง “คน” ที่เป็นแบบลูกชายคนเล็ก ในพฤติกรรมที่แสดงออก เมื่อพบเจอความทุกข์ยากลำบาก ดิ้นรน ต่อสู้ แสวงหา ทำงานหนักเพื่อเอาชีวิตให้รอด ทนทุกข์ มากมาย จากมีมาก กลายเป็นคนไม่มีอะไรเลย และเมื่อความทุกข์ถึงขีดสุด คิดถึงพ่อ คิดถึงครอบครัว คิดถึงบ้าน อยากกลับบ้าน และตั้งใจว่าจะทำตัวให้ดี ตั้งใจจะกลับเนื้อกลับตัว ตั้งใจจะไม่ทำความเดือดร้อนอีก ตั้งใจ ด้วยความสำนึกที่แท้จริง  คนประเภทนี้สังคมเรียกว่า คนชั่วกลับใจ  ควรให้อภัยไหม? ควรให้โอกาสอีกสักครั้งไหม?

อย่างที่สาม “คน” ที่เป็นแบบลูกชายคนโต ในพฤติกรรมที่แสดงออก ดำเนินชีวิตอยู่กับพ่อ ทำงานให้กับพ่อ ไม่ออกนอกลู่นอกทาง ไม่ทำให้พ่อเสียใจ ขยันทำงานตามหน้าที่ ทำงานด้วยความรับผิดชอบ อยู่บ้านดูแลพ่อ คนประเภทนี้ในสังคมเรียกว่า คนดี ควรได้รับการยกย่อง ควรได้รับการสรรเสริญ

อย่างที่สี่ “คน” ที่เป็นแบบลูกชายคนโต ในพฤติกรรมที่แสดงออก อิจฉาน้องชายที่กลับมา ตำหนิพ่อที่ให้โอกาสน้องตัวเอง ไม่ยอมให้อภัยน้องที่ทำผิด น้อยใจและผิดหวังกับการแสดงออกของพ่อที่มีต่อน้องชาย ไม่ยอมรับน้องชาย หรือ รับไม่ได้กับพฤติกรรมที่น้องกลับใจ คนประเภทนี้สังคมเรียกว่า คนใจแคบ คนขี้อิจฉา ควรประนามไหม?

อย่างไรก็ตาม พ่อก็รักลูกทั้งสองคน พ่อก็รักลูกทุกคน แบบอย่างความรักของพ่อที่ให้แก่ลูกๆ ก็คือ ความรักที่ไม่มีขอบเขต ความรักที่ไม่มีเงื่อนไข ความรักที่พร้อมจะให้อภัยเสมอ ไม่มีขีดจำกัด แม้ว่าลูกชายคนเล็กจะทำตัวเสเพล แต่ก็ยังรอคอยให้เขากลับเนื้อกลับตัว และดีใจที่ลูกกลับมาบ้าน แม้ว่าลูกชายคนโตจะอยู่ด้วยกันและต่อว่าพ่อ แต่พ่อก็รอคอยให้เขาเข้าใจความรักของพ่อที่มีต่อลูกๆทุกคน

นี่แหละ ความรักของพระเจ้าที่มีต่อมนุษย์ ไม่มีการเปลี่ยนแปลง