ไตร่ตรอง
เรายังคงอยู่ในบรรยากาศของการฉลองปัสกา ความชื่นชมยินดีที่พระเยซูเจ้าทรงกลับคืนพระชนมชีพ พระองค์เป็นความหวังสำหรับเราคริสตชน
การกลับคืนพระชนมชีพของพระเยซูเจ้า ทำให้บรรดาศิษย์มีความหวังและมีพลังในการที่จะทำภารกิจ ในการประกาศข่าวดีถึงพระองค์ บรรดาศิษย์มั่นใจที่จะประกาศว่า พระเยซูเจ้าทรงเป็นพระคริสตเจ้า ทรงเป็นพระแมสสิยาห์ ทรงเป็นผู้ที่พระเจ้าทรงส่งมาในโลก เนื่องจากพวกเขามีประสบการณ์กับพระเยซูเจ้าผู้ทรงกลับคืนพระชนมชีพ
ก่อนนั้น เมื่อพระเยซูเจ้าถูกตรึงบนไม้กางเขน และสิ้นพระชนม์ ถูกฝังในคูหา ความกลัวต่อคนอื่นมีมากขึ้น เพราะตนเองเป็นศิษย์ของคนที่ตายไปแล้ว ความกลัว ความหดหู่ใจ และความท้อแท้ใจ หมดหวัง ผิดหวัง เกิดขึ้นกับบรรดาศิษย์
การซ่อนตัวจึงเป็นทางออกที่ดี การหลบๆ ซ่อนๆ จึงเป็นตัวเลือกที่เหมาะสม พวกเขาอยู่ด้วยกัน ปิดประตู ใส่กลอนอย่างหนาแน่นเพราะกลัวชาวยิว กลัวคนอื่นจะมาจับไปลงโทษ แต่แม้เขาจะกลัวคนอื่น พวกเขาก็อยู่รวมกันเป็นกลุ่มของพวกเขา ไม่ทอดทิ้งกัน เหมือนทอดทิ้งพระอาจารย์
วันนี้ พระเยซูเจ้าปรากฎมาท่ามกลางพวกเขา ที่ชุมนุมกันในห้องที่ปิดประตูอย่างดี และตรัสกับเขา่ว่า "สันติสุขจงอยู่กับท่านทั้งหลาย"
ประสบการณ์นี้กับพระเยซูเจ้า ทำให้พวกเขามีความมั่นใจ ทำให้พวกเขามีความหวัง ทำให้พวกเขามีความกระตือรือร้นมากขึ้น กล้าพูดถึงพระเยซูเจ้ามากขึ้น
พบพระเยซูเจ้า จิตใจสงบและมีสติ มีความหวังและกล้ายืนยัน
โทมัส ไม่เชื่อ เพราะยังไม่มีประสบการณ์กับพระเยซูเจ้า
มือและด้านข้างพระวรกายพระเยซูเจ้า จะต้องมีรอบตะปูและรอยหอก หากไม่มี ไม่เชื่อเด็ดขาด หากไม่มีก็ไม่ใช่พระอาจารย์ คงจะเป็นคนอื่น
แต่เมื่อ โทมัสได้พบปะ เผชิญหน้ากับพระเยซูเจ้า พระองค์แสดงให้เห็นมือและด้านข้างพระวรกายของพระองค์ ทำให้โทมัสร้องว่า องค์พระผู้เป็นเจ้าของข้าพเจ้า พระเจ้าของข้าพเจ้า
เชื่อเพราะได้เห็น
เป็นบุญที่ไม่เห็นแต่เชื่อ
มองดู ...
บางคนเชื่อในพระเยซูเจ้าเพราะได้เห็นพระองค์ สัมผัสพระองค์ เช่น อัครสาวก
บางคนไม่เชื่อในพระเยซูเจ้า แม้ได้เห็น ได้ยิน ได้สัมผัสพระองค์ เช่น ขาวยิว ชาวฟาริสี สมณะ
แต่หลายคนไม่เห็นพระเยซูเจ้า ได้ฟัง ได้ยิน และเชื่อในพระองค์ นั่นคือ ความสุข นั่นคือ บุญ กลุ่มนี้คือ บรรดาคริสตชนผู้มีความเชื่อ
Hear and See = believe
Hear and See = don't believe
Hear but don't See = Believe = Happiness
บทนำ
พี่น้อง เทศกาลมหาพรต เป็นช่วงเวลาของการไตร่ตรองมองดูตัวเอง เป็นช่วงเวลาของการตัด ลด ละเลิก และเพิ่มเติมสิ่งที่ขาดไป สิ่งที่หายไปในชีวิต ความดี ความรัก ความเมตตา ความสัมพันธ์กับพระเจ้าและเพื่อนพี่น้อง ทำให้มีชีวิตชีวา
ไม่จำเป็นต้องทำสิ่งใหญ่โต หรือสิ่งที่ยิ่งใหญ่ แต่เป็นช่วงเวลาที่เราจะกระทำสิ่งที่เรียกว่า เล็กๆ น้อยๆ โดยเริ่มต้นที่ตัวของเราเอง ที่จะเปลี่ยนแปลงตนเอง
ใส่ใจในรายละเอียดของชีวิต
แล้วเราจะพบว่า ชีวิตของเรานั้น เป็นพระพรของพระเจ้าอย่างแท้จริง เป็นชีวิตที่เราจะต้องดำเนินและสร้างเพื่อพระเจ้า
หนังสือประกาศกโยนาห์
พระเจ้าได้ส่งโยนาห์ไปประกาศแก่ชาวเมืองนีนะเวห์ว่า "หากไม่กลับใจ เปลี่ยนแปลงชีวิต จะถูกพระเจ้าลงโทษ พระเจ้าจะทรงทำลายเมืองนี้"
กษัตริย์ได้ประกาศให้ชาวเมืองแสดงออกถึงความสำนึกผิด ถึงบาปที่ได้กระทำ ให้เปลี่ยนแปลงตนเอง ให้อดอาหาร เพื่อวอนขอพระเมตตาจากพระเจ้า
พระเจ้าทรงให้อภัยเขา ไม่ทรงทำลาย เพราะพวกเขาแสดงออกถึงการกลับใจ และเปลียนวิถีทางดำเนินชีวิต
เราจะเห็นว่า พระเจ้าทรงเตือนและเมื่อมีการเปลี่ยนแปลง พระเจ้าทรงให้อภัย
เราจะเห็นว่า ความเมตตาของพระเจ้ามีมากกว่าความโกรธเคือง
เราจะเป็นว่า พระเจ้าไม่ต้องการที่จะทำลายมนุษย์
เราจะเป็นว่า พระเจ้าทรงรักมนุษย์
พระวรสาร
พระเยซูเจ้าตำหนิคนยุคนี้ว่าต้องการเห็นเครื่องหมาย ต้องการเห็นอะไรที่ชัดเจน เพื่อจะกลับใจ ซึ่งไม่จริง คนยุคนี้ ยิ่งเห็นความจริง ยิ่งรับไม่ได้ และยิ่งเห็นความจริง ก็ยิ่งไม่เปลี่ยนแปลง
เครื่องหมายที่พระเยซูเจ้าบอกกับพวกเขาคือ เครื่องหมายแห่งประกาศกโยนาห์ หมายถึง พระวาจาของพระเจ้าผ่านทางประกาศกโยนาห์แล้วเกิดการเปลี่ยนแปลง เกิดการกลับใจ เกิดการละทิ้งสิ่งไม่ดีไม่งาม หันตัวเองออกจากสิ่งชั่วร้าย
เครื่องหมายนี้ผ่านทางประกาศกโยนาห์
แต่เครื่องหมายของพระเยซูเจ้า พระองค์เป็นเครื่องหมายนี้ พระองค์จะบันดาลให้ทุกคนมีชีวิตในพระองค์และได้รับความรอดพ้น
ผู้ที่เชื่อในพระองค์จะมีชีวิต จะได้รับพระเมตตา จะได้พบชีวิตนิรันดร เพราะพระองค์เป็นพระบุตรของพระเจ้า
นี่คือเครื่องหมายที่ยิ่งใหญ่ที่สุด พระเจ้าทรงรักมนุษย์ และปรากฏอย่างชัดเจนในพระเยซูเจ้า
เราจะทำอย่างไร?
เปลี่ยนแปลงและแก้ไขตัวเอง ในสิ่งเล็กๆ น้อยๆ ที่เป็นความอ่อนแอ และบกพร่อง มีบางสิ่งที่เรามองข้ามไป มีบางอย่างที่เราขาดความใส่ใจ แสวงหาและหาให้เจอ เพื่อแก้ไขและเปลี่ยนแปลงตัวเอง
ฟังพระสุรเสียงของพระเจ้า ตั้งใจฟัง ในความสงบเงียบของชีวิต เสียงของพระเจ้าแผ่วเบาและดังอยู่ในจิตใจ หากเรามีความสับสน วุ่นว่าย เราจะไม่ได้ยินเสียงของพระองค์ เสียงของพระเจ้าอยู่ในการภาวนาของเราในแต่ละวัน
