บนเส้นทางแห่งความรัก ๒

ระหว่างทางเดิน

เมื่อชายและหญิงเริ่มเดินในเส้นทางแห่งความรัก

พวกเขาก็เริ่มเรียนรู้การรู้จักให้ตัวเองแก่คนอื่น

พวกเขาก็เริ่มเรียนรู้การรับจากคนอื่น

นั่นคือ การให้และการรับทั้งจากตัวเองและคนอื่น

นี่เป็นความรักที่ออกจากตัวเองเพื่อคนอื่น

นี่เป็นความเป็นหนึ่งเดียวกันของชายและหญิง

นี่เป็นการแบ่งปันตัวเองแก่คนอื่น

เส้นทางแห่งความรักสวยงามและเปราะบาง

ความรักของชายและหญิงไม่ได้เต็มไปด้วยความสุข

ไม่ได้เต็มไปด้วยเสียงหัวเราะ

ไม่ได้เต็มไปด้วยรอยยิ้ม

เสมอไป..

แต่..มันเปราะบาง

ถ้าไม่ระมัดระวัง อาจจะแตก หรือฉีกขาดได้ง่าย

ชายและหญิงคู่แรกเต็มเปี่ยมไปด้วยความรักของพระเจ้า

ดูเหมือนไม่มีอะไรที่จะมาเปรียบเทียบ

กับความสุขจากความรักที่มีได้

แต่..ชายหญิงก็ทำลายความรักของพระเจ้า

ด้วยการสงสัยในความเป็นพระเจ้าของพระเจ้า

พระเจ้าเป็นผู้สร้างจริงหรือ?

พระเจ้ามีอำนาจสูงสุดจริงหรือ?

พระเจ้าปกครองทุกอย่างจริงหรือ?

พระเจ้าทรงความดีสูงสุดจริงหรือ?

แล้วพวกเขาก็กินผลไม้จากต้นไม้ต้องห้าม

เพื่อพวกเขาจะได้เป็นเหมือนพระเจ้า

เพื่อพวกเขาจะได้ปกครองตนเอง ไม่พึ่งพระเจ้า

และมีศูนย์กลางของชีวิตอยู่ที่ ตัวเอง ไม่ใช่ พระเจ้า

ความรักของชายและหญิงที่รักกัน

ไม่สวยงามเสมอไป

ชายมีความอ่อนแอ มีความบกพร่อง

หญิงมีความอ่อนแอ มีความผิดพลาด

ต่างก็ต่างมีความอ่อนแอ บกพร่อง และผิดพลาด

หากต่างฝ่ายต่างสงสัยซึ่งกันและกัน

หากต่างฝ่ายต่างต้องการแยกตัวเป็นอิสระ

หากต่างฝ่ายต่างยึดตัวเอง เน้นที่ตัวเอง

แน่นอนว่า ความเป็นหนึ่งเดียว ระหว่างกัน.. สิ้นสุด

ยากที่จะหวนคืน

ความรัก..เปราะบาง

ความรักต้องการการเอาใจใส่ การระมัดระวัง

ความรักต้องการการอดทน การให้อภัย

และความไว้วางใจ