BLOGGER TEMPLATES AND TWITTER BACKGROUNDS

วันอาทิตย์ที่ 19 มิถุนายน พ.ศ. 2554

มิสซาปิดปีการศึกษา 2010

วันนี้เป็นวันอาทิตย์ที่เป็นวันพิเศษหลาย ๆ อย่าง
อย่างแรก..เป็นวันอาทิตย์สมโภชพระตรีเอกภาพ
อย่างที่สอง..เป็นมิสซาโมทนาคุณพระเจ้าโอกาสปิดปีการศึกษา 2010-2011
อย่างที่สาม..เป็นวันฉลองโอกาสบวชครบ 25 ปีการเป็นสงฆ์ของมงซินญอร์อันดรูว์วิษณุ ธัญญอนันต์
อย่างที่สี่..เป็นมิสซาส่งคพ.วิโรจน์ กลับบ้าน (เรียนจบแล้ว)

และที่สำคัญ
วันนี้มีพระคุณเจ้าฟรังซิสเซเวียร์ วีระ  อาภรณ์รัตน์ เป็นประธานในพิธีมิสซา
วันนี้มีมาแมร์มีเรียม เดอ เซนต์อานน์  กิจเจริญ มหาธิการิณีคณะภคินีเซนต์ปอลเดอชาร์ตร
มาร่วมเป็นหนึ่งเดียวกับพวกเราด้วย...

งานนี้ถือว่า..เป็นงานใหญ่..หลาย ๆ

บรรยากาศรอบ ๆ






 พระคุณเจ้าวีระและคณะมาถึงเป็นกลุ่มแรก ๆ


คุณพ่อมงซินญอร์ วิษณุ คุณพ่อวินัย และคณะตามมาเป็นลำดับ

เริ่มพิธีมิสซา..ขอบคุณพระเจ้า



 บรรดาสัตบุรุษที่มาร่วมเป็นน้ำหนึ่งใจเดียวกัน




 คพ.วินัย และคพ.แบงค์ นักดนตรี..บรรเลงบทเพลงในมิสซา






หลังพิธีมิสซาฯ
มีพิธีการเล็กน้อย




 จะกลับบ้านแล้ว..ขอบคุณ  และขอบคุณ พบกันที่เมืองไทย..เด้อ



โอกาส 25 ปีแห่งการเป็นสงฆ์
"ให้เราคิดถึงมือของเรา มือของมนุษย์ที่ไม่สมบูรณ์ แต่เราได้รับการเจิมจากพระเจ้า
ให้ใช้มือเพื่อนำพระพรของพระเจ้าสู่ประชากร
ให้ใช้มือเพื่อสรรเสริญ ขอบพระคุณพระเจ้า
ให้ใช้มือเพื่อกระทำภารกิจของพระเจ้า
แต่..มือของเราเป็นมือมนุษย์ไม่สมบูรณ์"


เก็บไว้ในความทรงจำร่วมกัน พระสงฆ์ มาเซอร์ ซิสเตอร์ และสัตบุรุษ




ภาพนี้ต้องจารึกไว้อีกนาน..



ร่วมกับพี่น้องสงฆ์


 หลังพิธีมิสซา..เชิญรับประทานอาหารร่วมกัน
ทุกคนเป็นเจ้าภาพ..เชิญอร่อยเด้อ..


 มาเซอร์ลงมือทำเองกับมือ ทั้งบีบ ทั้งคั้น ทั้งคน (ยำแหนม) เพื่อให้ได้รสชาดที่แซบอีหลี..


 เนื้อสเต็กก็มีนะครับ..


พระคุณเจ้าสวดเปิดงาน..รับประทานอาหาร (กลางวัน) มื้อสุดท้าย มื้อเดียว


และก็เริ่มลงมือ..มือของใคร มือของเรา..
ด้วยความสุข และความยินดี


และทุกอย่างก็ผ่านพ้นไป
ด้วยความเรียบร้อย ด้วยใจเปี่ยมสุข

ขอบคุณพระเจ้า
ขอบคุณพระคุณเจ้า
ขอบคุณมงซินญอร์
ขอบคุณพ่อวินัย
ขอบคุณพี่น้องสงฆ์
ขอบคุณมาแมร์
ขอบคุณพี่น้องสัตบุรุษ

ขอบคุณ และ ขอบคุณ


2 ความคิดเห็น:

Pituporn กล่าวว่า...

บรรยากาศอบอุ่นดีจังเลยค่ะ ^^

don Pietro Virote Phosawang กล่าวว่า...

นี่แหละครอบครัวคนไทยในโรมล่ะ
..อยู่ที่ไหนก็อบอุ่นเสมอ..หากมีความเป็นหนึ่งเดียวกันเน๊าะ