BLOGGER TEMPLATES AND TWITTER BACKGROUNDS

วันอาทิตย์ที่ 14 สิงหาคม พ.ศ. 2554

วันแม่แห่งชาติ 2011

12 สิงหาคม 2011
วันแม่แห่งชาติ.. เชิญชวนระลึกถึงพระคุณของแม่

คณะตัวแทนจากบ้านเณรไปร่วมถวายพระพร เนื่องในโอกาสวันแม่แห่งชาติ
ที่ม.ราชภัฎ สกลนคร พร้อมกับบรรดาสามเณรชั้น ม.ปลาย และครูเณร
พร้อมกันนี้ ยังมีคุณพ่อวัชรินทร์ ต้นปรึกษา และซิสเตอร์ เณรีอีกด้วย
ทั้งหมดเป็นตัวแทนของคริสตชนชาวไทย แสดงออกถึงความจงรักภักดีและความรัก
โดยผ่านทางวจนะพิธีกรรม ขอพรจากพระเจ้าเพื่อพระราชินี


 นี่คือ ภาพด้านหน้าของหอประชุมมหาวชิราลงกรณ


การสร้างเป็นศิลปะในยุคใหม่






คุณพ่อวัชรินทร์ ต้นปรึกษา พบปะพูดคุยกับผู้นำของมุสลิมในประเทศไทย



สามเณร ม.ปลาย

 
และนี่ก็คือ ผู้ว่าราชการจังหวัดสกลนคร


สำหรับ..แม่..


Mother is a part of God.
                                                           Mother is a part of Love.
Mother is a part of our Strength.
Mother is a part of our Winning.
Mother is a part of who direct us to right path to proceed.
and ..and ..so on..
I Love my Mother very much.....
Don't let u r Mother get away from u....
Happy Mother's Day..





...เรียงความเรื่องแม่...

...จุดเริ่มต้นเรื่องราวปวดร้าวยิ่ง
ได้แต่นิ่งเกินจำหลักวาดอักษร
ครูให้เขียนการบ้านเรื่องมารดร
หนูสะท้อนทุกครั้ง...หลั่งน้ำตา

จักให้เขียนเริ่มต้นจนใจแท้
คำว่า “ แม่ ”..ยิ่งใหญ่จริงไหมหนา
ตั้งแต่จำความได้ในจินตนา
ภาพใบหน้า..แม่นั้นเป็นฉันใด

ตั้งแต่หนูลืมตามาดูโลก
พบแต่โศก..หดหู่ครูรู้ไหม
รสสัมผัสอันอบอุ่นที่คุ้นใจ
เป็นอย่างไรไม่รู้..หนูไม่มี

เห็นคนอื่นพร้อมพรั่งทั้งแม่พ่อ
เฝ้าพะนอเอาใจให้สุขี
ยามหกล้มช่วยยื้อยุดฉุดชีวี
ปลอบฤดีเรียกขวัญพลันกลับคืน

เฝ้าประคองสองมือแม่ดูแลลูก
รักพันผูกห่วงใยมิใช่ฝืน
ต่างกับหนูยามช้ำต้องกล้ำกลืน
ก้อนสะอื้นในอกจนตกใน

ไร้คำปลอบยามหม่นต้องทนทุกข์
ไร้คำปลุกยามพรั่นหวาดหวั่นไหว
ไร้ที่พึ่งพักพิงอิงทางใจ
ไร้สิ่งใดที่ใครเขามีกัน..

ยามจะนอนไร้ลำนำบทขับกล่อม
ที่รายล้อมคือความเหงาเศร้าโศกศัลย์
กอดตัวเองอุ่นกายในบางวัน
แต่ใจนั้นหนาวอยู่มิรู้คลาย

แทนความนัยตอกย้ำเด็กกำพร้า
คือน้ำตาหยาดรินมิสิ้นสาย
อยากจะเขียนเสกสรรค์คำบรรยาย
สื่อความหมายคล้ายสมองต้องตีบตัน

จึงยากเค้นอักษรป้อนความหมาย
ที่เรียงรายคือน้ำตามาปลอบขวัญ
แทนหยาดหมึกจารึกไว้นัยสำคัญ
ถึงแม่นั้น..คือน้ำตาที่พร่านอง

จารจากใจถึงแม่จ๋า..ว่าลูกรัก
ชาตินี้ลูกบุญน้อยนักจักสนอง
หากชาติหน้าถ้ามีให้สมปอง
ทุกครรลองพร้อมหน้ากันสวรรค์ดล

กระดาษเปล่าเล่าความด้วยน้ำตา
แทนอักษราเรียงความติดตามผล
ส่งคืนครูด้วยใจหากได้ยล
หนูหมองหม่นทุกทีที่เรียงความ..

ขอขอบคุณ กลอนวันแม่ : thaipoem.com โดยคุณ เฌอมาลย์

0 ความคิดเห็น: