บทเทศน์ตรียมจิตใจวัดนักบุญปีโอ ห้วยทราย

เทศน์เตรียมจิตใจ
22 มีนาคม 2012

ความเชื่อและชีวิตนิรันดร

เกริ่นนำ

พี่น้องที่เคารพรัก วันนี้เรามาร่วมจิตร่วมใจกันในพิธีบูชาขอบพระคุณพระเจ้า

สำหรับชีวิตของเราที่เราได้รับจากพระเจ้า

ขอบคุณพระองค์สำหรับพระหรรษทานต่าง ๆ ที่พระองค์ประทานให้กับเรา

ครอบครัวของเรา ให้เราทุกคนสรรเสริญพระเจ้า สรรเสริญความรักของพระองค์

พระเยซูเจ้าตรัสว่า “เราเป็นหนทาง ความจริง และชีวิต

ไม่มีใครไปหาพระบิดาได้นอกจากผ่านทางเรา” (ยน 14:6)

ดังที่​พระ​องค์​ได้​ประ​ทาน​อำนาจ​กับ​พระ​บุตร​เหนือ​มนุษย์​ทั้งมวล

เพื่อ​พระ​บุตร​จะ​ได้​ประ​ทาน​ชีวิตนิรันดรกับ​ทุก​คน​ที่​พระ​องค์​ทรง​มอบ​ไว้​ให้  ยน 17:2

ชีวิตนิรันดร คือ การ​รู้จัก​พระ​องค์  พระ​เจ้า​แท้​จริง​แต่​พระ​องค์​เดียว

และ​รู้จัก​ผู้​ที่​พระ​องค์​ทรง​ส่ง​มาคือ​พระ​เยซู​คริสต​เจ้า ยน 17:3

เนื้อหา

การเตรียมจิตเตรียมใจในการฉลองวัดนั้น เป็นสิ่งที่สำคัญสำหรับเราคริสตชน

ผู้ที่ชื่อว่า เป็นผู้ที่ติดตามพระเยซูเจ้า พระเยซูเจ้าตรัสว่า

“เราเป็นหนทาง ความจริง และชีวิต ไม่มีใครไปหาพระบิดาได้นอกจากผ่านทางเรา” (ยน 14:6)

นี่แสดงให้เราเห็นว่า ผ่านทางพระเยซูเจ้าเท่านั้น เราจึงจะพบความจริง และพบชีวิตที่แท้จริง

และเราจะต้องเข้าหาพระเยซูเจ้าจริง ๆ จึงจะได้พบกับความสุขและชีวิตนิรันดร

ผู้ที่เชื่อในพระบุตรจะมีชีวิตนิรันดร   

ฉะนั้น ความเชื่อจึงเป็นสิ่งที่สำคัญสำหรับชีวิตคริสตชนของเรา

การฉลองวัด เป็นการฉลองความเชื่อ และเนื้อหาของความเชื่อของเราก็คือ

เราเชื่อในพระเจ้าองค์เดียว สามพระบุคคล พระบิดา พระบุตร และพระจิต

เราเชื่อในพระศาสนจักรศักดิ์สิทธิ์ เราเชื่อในชีวิตนิรันดร

และก็ยังมีอีก ในบทข้าพเจ้าเชื่อ..

ความเชื่อจึงเป็นแก่นของชีวิตคริสตชนของเรา ความเชื่อเป็นสิ่งมีชีวิต ที่เติบโตขึ้นได้

และสามารถตายได้ด้วยเช่นเดียวกัน

ความเชื่อจะเติบโตขึ้นได้ก็ต้องได้รับการหล่อเลี้ยงและการเอาใจอย่างดีจากผู้มีความเชื่อ

ใครคือผู้มีความเชื่อ? ก็คือ ผู้ที่ได้รับศีลล้างบาปทุกคน

เป็นผู้มีความเชื่อ หรือที่เรียกว่า คริสตชนนั่นเอง

ความเชื่อของเรากินอะไรเป็นอาหาร หรือ เราจะเลี้ยงความเชื่อของเราให้เติบโตได้อย่างไร?

อาหารของความเชื่อก็คือ พระวาจาของพระเจ้า และพระกายพระโลหิตของพระองค์ 

หากขาดอาหารสองสิ่งนี้แล้ว ความเชื่อของเราก็คงจะไม่เหลืออะไร?

เพราะพระวาจาของพระเจ้า เป็นอาหารแท้ และพระโลหิตของพระองค์เป็นเครื่องดื่มแท้

เราจะกินอาหารแท้นี้ได้อย่างสมบูรณ์ก็ในมิสซา หรือ พิธีบูชาขอบพระคุณ

เพราะการฟังพระวาจาของพระเจ้า แม้ว่าเราจะได้ยินผ่านทางหู

แต่เราก็ได้ยินได้ฟังด้วยหัวใจของเรา เราจึงสามารถนำไปปฏิบัติได้

หากเราได้ยินแค่หู เราจะไม่สามารถปฏิบัติตามพระวาจานั้นได้เลย เพราะใจของเราปฏิเสธ

เพราะฉะนั้น คนที่ปฏิบัติตามพระวาจาของพระเจ้าก็เป็นคนที่ได้ยิน

ได้ฟังพระวาจาของพระองค์ด้วยหัวใจ

สำหรับ พระกายและพระโลหิตของพระเจ้า เมื่อเรารับเข้ามาสู่ชีวิตของเราแล้ว

พระองค์จะทรงทำให้จิตใจของเราเป็นเหมือนกับจิตใจของพระองค์

ทำให้ตัวของเราละม้ายคล้ายกับพระองค์นับวันยิ่งมากขึ้น

ดังนั้น ความเชื่อของเราจะเติบโตและเข้มแข็งได้ต้องอาศัยพระวาจาและศีลมหาสนิท นั่นเอง

ความเชื่อของเรา..ตายได้.. เพราะความเชื่อเป็นสิ่งมีชีวิต

และทุกสิ่งที่มีชีวิตก็สามารถตายได้เช่นกัน

ความเชื่อตายได้ มีสาเหตุมาจากการขาดอาหารที่เหมาะสม หรือ

ที่มีคุณค่าพอสำหรับการหล่อเลี้ยงความเชื่อ

อาหารที่เหมาะสมและเลี้ยงความเชื่อให้เติบโตได้ ก็คือ พระวาจาและศีลมหาสนิท

อาหารที่ไม่เหมาะสมและสามารถทำให้ความเชื่อค่อย ๆ ตายลงไปได้ ก็คือ

ความชั่วทุกชนิด และอีกสิ่งหนึ่งที่ทำให้ความเชื่อตาย ก็คือ การไม่แสดงออกถึงความเชื่อ

“คน​ที่​กล่าว​แก่​เรา​ว่า ‘​พระ​เจ้า​ข้า ​พระ​เจ้า​ข้า’ นั้น​มิใช่​ทุก​คน​จะ​ได้​เข้า​สู่​อาณา​จักร​สวรรค์

 แต่​ผู้​ที่​ปฏิบัติ​ตาม​พระ​ประสงค์​ของ​พระ​บิดา​ของ​เรา ผู้​สถิต​ใน​สวรรค์​นั่นแหละ​จะ​เข้า​สู่​สวรรค์​ได้ (มธ 7:21)

อาจมีผู้ว่าบางคนมีความเชื่อ บางคนมีการกระทำ

ถ้าเป็นเช่นนั้นจงแสดงความเชื่อที่ไม่มีการกระทำให้ข้าพเจ้าเห็นเถิด

 แล้วข้าพเจ้าจะแสดงความเชื่อให้ท่านเห็นด้วยการกระทำ

ท่านเชื่อว่ามีพระเจ้าองค์เดียวหรือดีแล้ว แม้พวกปีศาจก็เชื่อเช่นนั้น

และยังกลัวจนตัวสั่นด้วย (ยก 2:18)

การเมินเฉย

การผลัดวันประกันพรุ่ง

การดำเนินชีวิตไปวันวัน

เป็นอันตรายต่อความเชื่อ  เราจะต้องพยายามอย่าให้เกิดขึ้นกับชีวิตของเราให้ได้