มิสซา เข้าเงียบ

วันพุธ ที่ 9  พฤษภาคม 2012

บทเทศน์ เข้าเงียบพระสงฆ์

ยน 15:1-8

ถ้อยคำที่พระเยซูเจ้าตรัสกับบรรดาศิษย์ของพระองค์นั้น ทำให้เราได้เห็นภาพของความสัมพันธ์ และความเป็นหนึ่งเดียวกันที่แยกไม่ได้ ระหว่างต้นกับ กิ่งก้าน เป็นความสัมพันธ์ของกิ่งก้านที่ต้องติดกับลำต้น และไม่สามารถแยกออกจากต้นได้ แสดงถึงความเป็นอันหนึ่งอันเดียวกัน  แสดงถึงการเติบโต และที่สำคัญ เพื่อจะ มีชีวิต  และในความเป็นหนึ่งเดียวกัน หรือ การติดกับลำต้นนี้เอง สิ่งที่ตามมาก็คือ การบังเกิดผล และเป็นการบังเกิดผลที่มากด้วย เป็นผลที่เกิดขึ้นมาจากลำต้น มิใช่กิ่งก้าน กิ่งก้านเป็นเพียงแค่ส่วนหนึ่งที่แสดงออกถึงผลของต้นไม้นั้น เป็นผลที่มาจากการมีชีวิตและการติดกับลำต้น กิ่งก้านให้ผลเองไม่ได้

เน้น ถึงสภาพของความสัมพันธ์/ความเป็นหนึ่งเดียวกัน และ สิ่งที่เป็นผลมาจากสัมพันธ์นั้น

พระเยซูเจ้าตรัสว่า “เราเป็นเถาองุ่นที่แท้จริง กิ่งก้านองุ่นย่อมไม่สามารถเกิดผลได้ด้วยตนเอง ถ้าไม่มีเรา ท่านไม่สามารถทำอะไรได้เลย”

พระเยซูเจ้าชี้ และ มุ่งเน้นไปที่ บ่อเกิดชีวิตภายในที่เป็นแหล่ง หรือที่เป็นที่มาชองการมีชีวิต ก็คือ การอยู่ในชีวิตของพระองค์ การมีพระองค์ จึงมีชีวิต และบังเกิดผล

โลกและชีวิตทุกวันนี้ เน้นภายนอกมากกว่าภายใน หลายคนหลงไปกับสิ่งที่เป็นภายนอก โดยลืม แก่นของชีวิต หรือ แหล่งที่มาของชีวิต นั่นคือ ความสัมพันธ์กับพระเจ้า พระสงฆ์ของพระองค์ก็เช่นกัน เรามีชีวิตอยู่ในโลก ไม่เป็นของโลก แต่เราได้รับอิทธิพลจากโลก และคนของโลก หากชีวิตของเราหลงไปกับโลก ทั้งยินยอม และไม่เต็มใจ จำเป็นที่เราจะต้องกลับมาหาแหล่งน้ำที่ให้ชิวิต พระวาจาที่ทรงชีวิต คือ ในพระเยซูเจ้า

ชีวิตสงฆ์ของเรา เพื่อจะมีชีวิตอยู่รอด เพื่อที่จะเจริญเติบโตและก้าวหน้า เป็นไปไม่ได้เลยที่เราพระสงฆ์ จะดำเนินชีวิตโดยปราศจากพระเจ้า ปราศจากความสัมพันธ์กับพระเยซูเจ้า โดยปราศจากความเป็นหนึ่งเดียวกับพระเจ้า และชีวิตที่เป็นหนึ่งเดียวกับพระเจ้า ย่อมบังเกิดผล

เป็นไปไม่ได้เช่นกัน ถ้าคนหนึ่งมีความสัมพันธ์กับพระเจ้า มีประสบการณ์กับพระเยซูเจ้าแล้ว จะไม่บังเกิดผล เพราะว่า ผลที่ตามมาของความสัมพันธ์กับพระองค์ ก็คือ การแสดงออกถึงชีวิตของพระองค์ แสดงออกถึงสิ่งที่เป็นของพระองค์ในตัวของเรา

หันมามองดูตัวของเราเองแต่ละคน เราเป็นสงฆ์ของพระองค์ เราเป็นผู้รับใช้ของพระองค์ เราแสดงอะไรที่เป็นเอกลักษณ์ของพระเยซูเจ้าออกมาภายนอก ในชีวิตของเราแล้วหรือยัง? ความรัก ความคิด อุดมการณ์  ไม่ใช่ความฝัน (พระเยซูเจ้าไม่เคยฝัน) ความหวังของพระองค์  หรือว่า เอกลักษณ์ของเราโดดเด่นมากกว่าเอกลักษณ์ของพระเยซูเจ้า หรือว่า ชีวิตในโลกนี้ของเราเด่นชัดมากกว่าชีวิตของพระเยซูเจ้า

ความสัมพันธ์ มาจากการสร้างขึ้น ทีละเล็ก ทีละน้อย ค่อย ๆ เติบโต แต่ละวัน แต่ละปี ค่อย ๆ งอกงามขึ้น และในแต่ละช่วงเวลาของความสัมพันธ์ การบังเกิดผลก็จะเกิดขึ้น  ในแต่ละขึ้นของความใกล้ชิด ทุกคนก็จะสัมผัสถึงผลของความสัมพันธ์นั้น ๆ  ดังนั้น ชีวิตสงฆ์ จึงเป็นชีวิตของการสร้างความสัมพันธ์กับองค์พระเยซูเจ้า