สมโภชพระจิตเจ้า 2014

สมโภชพระจิตเจ้า

วันเปนเตกอสเต หรือ วันพระจิตเจ้าเสด็จลงมา เป็นวันเริ่มต้นชีวิตใหม่ของพระศาสนจักร เป็นวันเปิดตัวของพระศาสนจักรออกไปสู่โลก เป็นวันที่มีการเปลี่ยนแปลงสภาพใหม่ คือ แต่เดิมพระเยซูเจ้าทรงอยู่เคียงข้างบรรดาศิษย์ สอน บอกเตือน ชี้หนทาง วันนี้ เป็นเหมือนกับการเปลี่ยนมือ โดยองค์พระจิตเจ้า หรือ องค์พระผู้บรรเทา หรือ องค์แห่งความจริง จะเป็นผู้ที่อยู่ในตัวของเรา พระองค์จะนำทางชีวิตของเรา จะทำให้เราเข้าใจคำสอนที่แท้จริงของพระเยซูเจ้า

ในบทอ่านที่ 1 เราเห็นสภาพของบรรดาศิษย์ที่ไม่มีพระเยซูเจ้า คือ อ่อนแอ หวาดกลัว ท้อแท้ และหมดหวัง ไม่มีกำลังใจที่จะลุกขึ้น เหมือนกับคนป่วย ไม่อยากจะทำอะไรทั้งนั้น แต่เมื่อพระจิตเจ้าเสด็จลงมาเหนือเขา จากสภาพดังกล่าวที่หวาดกลัวและอ่อนแอ กลายเป็นความกล้าหาญ อาจหาญ เปี่ยมด้วยพลัง  กล้าที่จะพูด ที่จะทำ โดยอาศัยพลังและการนำของพระจิตเจ้า

พวกเขาเปิดใจของตนเองออก เพื่อต้อนรับพระจิตเจ้า ปล่อยให้พระองค์ทำงานในตัวของเขา แล้วพระจิตเจ้านำพวกเขาไปสู่ความจริงของพระองค์

ในพระวรสาร พระเยซูเจ้าได้ประทานพระจิตเจ้า พระองค์ให้อำนาจแก่เขา  คือ การให้อภัยบาป พระจิตเจ้าจะนำเราไปสู่การคืนดีกันกับพระเจ้า พระเยซูเจ้ามาในโลกนี้ ก็เพื่อ ทำให้มนุษย์คืนดีกับพระเจ้า ก็โดยวิธีการให้อภัยบาป และการให้อภัยบาปนี้เองที่ทำให้มนุษย์กลับไปหาพระเจ้า

ศิษย์ของพระเยซูเจ้าทุกคนได้รับมอบอำนาจนี้ คือ การให้อภัยบาป เป็นการมองและกระทำต่อคนอื่นด้วยสายตาของพระเจ้า การให้อภัยบาป เป็นการสะท้อนคำสอนของพระเยซูเจ้าในเรื่องของ “ความรัก” ที่พระองค์ทรงสอนว่าพระเจ้าทรงรักเรา และพร้อมที่จะให้อภัยเราทุกอย่าง และเราก็ต้องพร้อมที่จะให้อภัยต่อความผิดของพี่น้องทุกคนด้วยเช่นเดียวกัน

ทำไมต้องให้อภัยความผิดแก่คนอื่น? นักบุญเปาโล ได้เขียนในจดหมายว่า เพราะเราแต่ละคนต่างก็มีส่วนหนึ่งของพระคริสตเจ้า เราเป็นอวัยวะในร่างกายเดียวกัน เราเป็นพี่น้องกัน

นี่คือสิ่งที่สำคัญ

วันนี้เป็นวันเริ่มต้นของพระศาสนจักรที่จะต้องออกไปสู่โลก บรรดาศิษย์ต่างตอบรับการเรียกและการเชื้อเชิญของพระเยซูเจ้าให้ทำภารกิจของพระองค์ โดยอาศัยการนำของพระจิตเจ้า พวกเขาไป “ด้วยความกล้าหาญ เด็ดเดี่ยว ไม่เหลียวหลัง”

สามเณรใหม่.. วันนี้ เป็นวันเริ่มต้นของเรา เป็นวันที่เราตอบรับต่อเสียงเรียกของพระเจ้า ตอบรับต่อการเชื้อเชิญของพระเยซูเจ้า ให้เรามาเป็นศิษย์ติดตามพระองค์  แน่นอนว่า เราต้องตั้งใจ ตัดสินใจ และตอบรับต่อพระเจ้า “ด้วยความกล้าหาญ เด็ดเดี่ยว ไม่เหลียวหลัง” เพื่อที่จะฝึกฝนตนเอง ให้พร้อมที่จะออกไปทำภารกิจแห่งการให้อภัย ภารกิจที่พระจิตเจ้าจะนำเราไปในอนาคต แต่เวลานี้ ให้เราพร้อมที่จะฝึกฝนตนเอง