BLOGGER TEMPLATES AND TWITTER BACKGROUNDS

วันเสาร์ที่ 22 ตุลาคม พ.ศ. 2554

บทเทศน์: อาทิตย์ 30 ธรรมดาปี A

พระบัญญัติแห่งความรัก

                                                                                                                  อพย 22:20-26
                                                                                                                 1ธส 1:5ค-10
                                                                                                                 มธ 22:34-40


         พี่น้องที่เคารพรัก พระวาจาของพระเจ้าในวันนี้ได้บอกกับเราว่า 
บทบัญญัติที่สำคัญที่สุดก็คือ ความรัก รักพระเจ้าสิ้นสุดจิตใจ สุดวิญญาณ สุดสติปัญญา 
และรักเพื่อนมนุษย์เหมือนรักตนเอง 
นี่คือบทสรุปขอธรรมบัญญัติทั้งหมด ไม่มีบัญญัติใดยิ่งใหญ่กว่า 2 ข้อนี้อีกแล้ว


ในหนังสืออพยพ ได้กล่าวถึงภาคปฏิบัติของความรัก ว่า เราจะต้องรักคนอื่นอย่างไร? นั่นคือ
1.       เจ้าอย่าบีบังคับหรือข่มเหงคนต่างด้าว
2.       อย่าข่มเหงหญิงม่ายหรือลูกกำพร้า
3.       จงให้คนจนยืมเงินโดยไม่คิดดอกเบี้ย

นี่คือ การแสดงออกถึงความรักต่อคนอื่น แม้แต่คนต่างด้าว คนที่เราไม่รู้จัก  
นี่คือการแสดงออกถึงความเมตตาต่อคนที่ช่วยเหลือตนเองไม่ได้ แก่คนที่เดือดร้อน 
นี่คือการแสดงออกถึงความใจกว้างต่อกัน ต่อคนยากจน ต่อคนที่มีความทุกข์ยากลำบากในการดำเนินชีวิต
นี่คือกฎบัญญัติที่เป็นคำสั่งให้ชาวยิวแสดงออกถึงความรักต่อคนอื่น
เพราะตามปกติ ชาวยิวจะรักเฉพาะครอบครัว ญาติพี่น้อง ชุมชน หรือ ผู้ที่นับถือศาสนาเดียวกันเท่านั้น แต่บัญญัตินี้ได้สั่งไว้ว่า จะต้องรักคนที่อยู่ในดินแดน หรือประเทศเดียวกันด้วย  
และถือว่า เป็นความรักที่กว้างสุด ๆ แล้ว

ในพระวรสาร พระเยซูเจ้าบอกว่า ให้รักพระเจ้าสิ้นสุดจิตใจ สุดสติปัญญา 
นี่คือความรักที่เป็นพื้นฐานของทุกสิ่ง  ความรักเช่นนี้เป็นความรักที่จำเป็นต้องมีอยู่ในตัวของมนุษย์ทุกคน เพราะความรักของพระเจ้าเป็นรูปแบบของความรักของมนุษย์ 
เพราะความรักของพระเจ้าเป็นความรักไม่มีเงื่อนไข ไม่ขอบเขต ไม่มีขีดจำกัด

มนุษย์จะรักคนอื่นได้ มนุษย์จะรักกันและกันได้ หรือมนุษย์รักคนที่เบียดเบียน ข่มเหง 
และแม้แต่ศัตรูของตนเองได้ ก็ย่อมมีพื้นฐานอยู่บนความรักต่อพระเจ้าเท่านั้น

และความรักที่ต้องตามมาอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้คือ การรักเพื่อนมนุษย์เหมือนรักตนเอง  
เราแยกความรักออกเป็น 2 อย่างคือ รักตนเอง และรักคนอื่น 

เราจำเป็นจะต้องรักตนเองก่อนที่จะรักคนอื่น เพราะความรักต่อตัวเองเป็นการแสดงให้เห็นว่า
ตัวเองมีคุณค่า ตัวเองก็ต้องการความรัก เมื่อเรามองว่าตัวเรามีคุณค่า มองว่าตัวเราก็มีดี 
      เราก็จะสามารถให้คุณค่า ให้สิ่งดี ๆ แก่คนอื่นได้  หากคนหนึ่งดูถูกตัวเอง 
      คิดเสมอว่าตัวเองไม่มีคุณค่า เขาก็จะให้แต่สิ่งที่ไม่ดีแก่คนอื่น 
เพราะคนเรา มีอะไร ก็ให้อย่างนั้น เรามีดี เราจึงให้ดี  
หากเราไม่มี เราก็ไม่สามารถให้ได้ และเรามนุษย์เป็นภาพลักษณ์ของพระเจ้า 
ทั้งตัวเราเอง และเพื่อนพี่น้องด้วย

ดูพระเยซูเจ้า พระองค์ทรงความรักมากเพียงใด พระองค์จึงยอมให้ชีวิตของตนเองเพื่อมนุษย์ 
ที่อ่อนแอ ที่หลอกลวง ที่ทำบาป ที่ทำให้พระองค์ต้องเสียพระทัยเสมอ ๆ  
พระองค์ตายเพื่อพวกเราก็เพราะความรัก เพราะพระองค์ทรงเข้าใจถึงคุณค่าของความรัก 
ที่จะสามารถเปลี่ยนแปลงมนุษย์ได้




0 ความคิดเห็น: