BLOGGER TEMPLATES AND TWITTER BACKGROUNDS

วันอังคารที่ 4 มกราคม พ.ศ. 2554

เข้าเงียบประจำปี ๒๐๑๑

การไตร่ตรอง..บทเทศน์ "จงฟังเถิด" บทสอนของพระเจ้าและพระศาสนจักรในเรื่องกระแสเรียกของสงฆ์


วันที่ ๒ มกราคม ๒๐๑๑

บทนำ

"ขอทรงโปรดประทานสติปัญญาแก่ข้าพระองค์ด้วย เพื่อข้าพระองค์จะได้ปกครองคนของพระองค์อย่างยุติธรรม มิฉะนั้นแล้ว ข้าพระองค์จะปกครองคนมากมายเช่นนี้ได้อย่างไร?" (๑พกษ ๓,๙)

บทภาวนาของกษัตริย์ซาโลมอน.. เมื่อพระเจ้าทรงถามว่า "เจ้าต้องการอะไร.." และ กษัตริย์หนุ่มก็ขอสิ่งที่สำคัญที่สุด..

นั่นคือ หัวใจที่อ่อนโยน   หัวใจที่พร้อมจะรับฟังเสียงของพระเจ้า

ก่อนการเข้าเงียบ..สิ่งที่เราจะต้องทำก็คือ การภาวนาวอนขอพระหรรษทานจากพระเจ้า เพื่อเราจะได้ยินและฟังเสียงของพระองค์..

มันเป็นความยากลำบากของเราในการที่จะละทิ้งสิ่งที่เรียกว่า ความเคยชิน.. เราทำหลายสิ่งหลายอย่างในชีวิตประจำวัน อย่างต่อเนื่องและเป็นระบบ.. แต่กลับต้องมาหยุด และ ละไว้.. เชกสเปียร์ กล่าวว่า "ความเคยชินเป็นเหมือนสัตว์ประหลาด ที่สามารถทำให้ความรู้สึกดีดีกลายเป็นเพียงแค่ฝุ่นผงไปได้"

จำเป็นที่เราจะต้องมาคิด พิจารณาทบทวนดูชีวิตของเรา
ที่ผ่านมา เราเข้าเงียบหลาย ๆ ครั้งเป็นอย่างไรบ้าง?  เกิดผลมากน้อยแค่ไหนในชีวิต..

เราจะต้องเลียนแบบศิษย์ของพระเยซูเจ้าที่ขอร้องให้พระองค์สอนการสวดภาวนาที่ถูกต้อง..
เราเช่นกัน ควรที่จะอ้อนวอนให้พระองค์สอนการภาวนาแก่เรา

ข้าแต่พระเจ้า ข้าพระองค์ไม่สามาถที่จะภาวนาได้ โปรดสอนข้าพระองค์ด้วยเถิด
พระองค์เท่านั้นทรงเป็นการภาวนา
พระองค์ทรงภาวนาบนภูเขา ในเวลากลางคืน
พระองค์ทรงภาวนาในสวนแห่งความทุกข์ทรมาน
พระองค์ทรงภาวนาบนกางเขน
พระองค์ทรงเป็นอาจารย์ของการภาวนา
พระองจารย์ โปรดสอนข้าพระองค์ให้รู้จักการภาวนาด้วยเถิด..

พระเจ้าทรงฟังคำภาวนาของเราเสมอ พระองค์ไม่เคยที่จะเมินเฉย หรือละเลยการภาวนาของเรา
ตรงกันข้าม พระองค์ทรงเอาใจใส่ และเชื้อเชิญให้เราเข้ามาหาพระองค์

บรรดาศิษย์หลังจากกลับมาจากการทำภารกิจ การเทศน์สอน เหนื่อย..เหมือนกับชีวิตของเรา
มีหน้าที่ การงาน ความรับผิดชอบหลายอย่างในชีวิต... เหนื่อย
พระเยซูเจ้าเชื้อเชิญเรา.. เชิญมาพักกับเราสักหน่อยเถิด.. เพื่อท่านจะได้พักผ่อน..

เราจงแสวงหา และพำนักในพระองค์
กิจการต่าง ๆ ละไว้ และวางใว้ในพระหัตถ์ของพระองค์

ในการภาวนาเป็นสิ่งสำคัญสำหรับการดำเนินชีวิต..
เป็นเสมือนการติดต่อสัมพันธ์กับพระเจ้าผู้ทรงรักเราอย่างหาที่สุด

0 ความคิดเห็น: