สัปดาห์ที่ 29 ธรรมดา ปี B

บทเทศน์

อสย 53:10-11  ฮบ 4:14-16  มก 10:35-45

พี่น้องที่เคารพรัก วันนี้พระวาจาของพระเจ้าได้ตรัสกับเรา เพื่อเป็นแนวทางในการดำเนินชีวิตและเพื่อตักเตือนเราให้ดำเนินชีวิตตามหนทางของพระเยซูเจ้า

·       ในพระวรสาร เราเห็นว่า ยากอบและยอห์น บุตรของเศเบดี เข้ามาหาพระเยซูเจ้าเพื่อวอนขอสิ่งที่ต้องการจากพระองค์ นั่นคือ การนั่งข้างขวาและข้างซ้าย นั่นหมายถึง การขอตำแหน่งจากพระเยซูเจ้า หมายถึงการแสดงออกถึงความมักใหญ่ใฝ่สูง  หมายถึงการหวังในชื่อเสียง ลาภยศสรรเสริญ ความมีหน้ามีตา

ซึ่งก็เป็นธรรมชาติของมนุษย์ของเรา หลาย ๆ ต่อหลายครั้ง เราเองก็สอนลูกสอนหลานให้พยายามตั้งใจเรียนหนังสือ เมื่อโตขึ้นจะได้มีหน้ามีตา มีคนเคารพนับถือ สร้างชื่อเสียงมาสู่ครอบครัว มาสู่พ่อแม่ของตนเอง

·       คำตอบของพระเยซูเจ้า พระองค์ตรัสว่า ถ้วยที่เราจะดื่มท่านดื่มได้หรือ? นั่นหมายถึง การรับทรมาน อย่างแสนสาหัส การพบกับการเบียดเบียน และสุดท้าย คือ ความตาย

สำหรับพระเยซูเจ้า การจะได้มาซึ่งพระสิริรุ่งโรจน์ นั้น จำเป็นต้องผ่าน การทรมาน การเบียดเบียน ความทุกข์ยากลำบาก การถูกดูหมิ่นเหยียดหยาม และต้องตายอย่างน่าอดสู แล้วจึงจะได้รับพระสิริรุ่งโรจน์ เหมือนกับผ่านกางเขนสู่แสงสว่าง..

·       ทั้งสองคนก็ตอบว่า “ได้ พระเจ้าข้า” คำตอบของพวกเขา ดูเหมือนว่าจะเข้าใจในสิ่งที่พระเยซูเจ้าพูด แต่ในความเป็นจริงแล้ว พวกเขาไม่เข้าใจอะไรเลย เพียงเพราะต้องการชื่อเสียง การนับหน้าถือตา การโดดเด่นกว่าคนอื่น พวกเขาจึงตอบพร้อมกันว่า “ได้ พระเจ้าข้า” แต่ในชีวิตจริง ทุกคนหนีพระเยซูเจ้าไปหมด ไม่มีใครร่วมในพระทรมานของพระองค์เลย

เมื่อเขาทั้งสองยืนยันว่า จะดื่มถ้วยที่พระองค์ทรงดื่ม พระองค์ก็บอกว่า พวกเขาจะได้ดื่มอย่างแน่นอน หมายความว่า บรรดาศิษย์ทุกคนจะพบกับการเบียดเบียน จะพบกับความทุกข์ยากลำบาก จะได้รับความทุกข์ทรมาน จากบุคคลอื่นอย่างแน่นอน

·       เช่นเดียวกัน เราคริสตชน หนีไม่พ้นความทุกข์ทรมาน หนีไม่พ้นการเบียดเบียน หนีไม่พ้นความทุกข์ยากลำบาก หนีไม่พ้นอุปสรรคขวากหนามในชีวิต เพราะนี่คือวิถีชีวิตของเรา

บรรดาศิษย์อีกสอบคนได้ยินดังนั้น ก็พากันโกรธเคือง อิจฉา พี่น้องสองคนนี้ ที่ขอตำแหน่งสูง ๆ จากพระเยซูเจ้า

·       คำสอนของพระเยซูเจ้า ก็คือ ผู้ใดปรารถนาจะเป็นใหญ่ จะต้องทำตนเป็นผู้รับใช้คนอื่น ผู้ใดปรารถนาจะเป็นที่หนึ่ง ก็จะต้องทำตนเป็นผู้รับใช้ทุกคน

มันเป็นการง่ายที่จะพยายามอยู่เหนือคนอื่น  เป็นการง่ายที่จะใช้อำนาจบังคับคนอื่นให้ทำตามในสิ่งที่ตนเองต้องการ แต่มันเป็นสิ่งที่ยาก ยากที่จะรับใช้คนอื่น ยากที่จะเสียสละตนเองเพื่อคนอื่น ยากที่จะอุทิศตนเองเพื่อคนอื่น เพราะการทำเช่นนี้ เป็นเหมือนกับการที่ตัวเอง เสียเปรียบ เป็นเหมือนกับตัวเองถูกเอาเปรียบจากคนอื่น

·       สิ่งที่ยาก ยากนี่แหละที่พระเยซูเจ้าทรงเรียกร้องจากศิษย์ของพระองค์  การรับใช้ การเสียสละตนเอง การอุทิศตนเอง เพื่อคนอื่น เพื่อวัดเพื่อวา เพื่อศาสนานี่แหละคือสิ่งที่พระเยซูเจ้าสอนเรา

พระองค์ตรัสว่า พระองค์มิได้มาในโลกเพื่อให้คนอื่นรับใช้ แต่มาเพื่อรับใช้ และมอบชีวิตของตนเพื่อคนอื่น

·       ในบทอ่านที่หนึ่ง ประกาศกอิสยาห์ พระเจ้าพอพระทัยให้เขาถูกขยี้ด้วยความทุกข์ทรมาน หลังจากที่เขาประสบความทรมานแล้ว เขาจะเห็นแสงสว่าง เขาจะนำความชอบธรรมมาให้แก่คนจำนวนมาก

ประกาศกพูด หมายถึง องค์พระเยซูเจ้า ที่จะต้องทุกข์ทรมาน แต่ผ่านความทุกข์ทรมานจะได้เห็นแสงสว่าง พระสิริรุ่งโรจน์

·       ประกาศกยังพูดหมายถึง บรรดาคริสตชนด้วย เพราะคริสตชนจะได้รับความทุกข์ทรมานในการดำเนินชีวิตตามกฎพระบัญญัติของพระเจ้า เพราะกฎต่าง ๆ สวนกระแสของสังคม ฝืนกระแสของโลก ทำให้เกิดการเบียดเบียนทางด้านจิตใจ ทางด้านศีลธรรมจริยธรรม เช่น สามีจงซื่อสัตย์ต่อภรรยาเพียงผู้เดียว แต่โลกของเรา เราเห็นว่า การมีเมียน้อย การผิดผัวผิดเมีย เป็นเรื่องธรรมดา เป็นต้น

พี่น้องที่เคารพรัก สิ่งที่พระเยซูเจ้าสอนเราในวันนี้ ก็คือ การรู้จักรับใช้คนอื่น การรู้จักเสียสละตนเองเพื่อคนอื่น การรู้จักสละน้ำใจของตนเพื่อส่วนรวม โดยมองดูพระเยซูเจ้า เป็นแบบอย่าง พระองค์ทรงรับใช้บรรดาศิษย์ ยอมล้างเท้าแม้กระทั่งศิษย์ของตนเอง พระองค์ยอมมอบชีวิตของพระองค์เพื่อไถ่บาปเราทุกคน โดยความทุกข์ทรมาน และความยากลำบากต่อชีวิต และสิ่งที่พระองค์ได้รับคือพระสิริรุ่งโรจน์

·       เราเองก็เช่นเดียวกัน การได้รับความยากลำบากที่มาจากการปฏิบัติตามพระบัญญัติ การได้รับความทุกข์ทรมานที่ได้มาจากการกระทำความดีนั้น  เราจงอย่าท้อแท้ เราจงอย่าหมดหวัง เพราะว่า พระเจ้าจะประทานพระสิริรุ่งโรจน์ให้กับเรา พระเจ้าจะปลอบโยนและจะให้สิ่งที่ดีที่สุดแก่เรา

·       วันนี้ เป็นวันแพร่ธรรมสากลด้วย สิ่งสำคัญสำหรับการแพร่ธรรมก็คือ การดำเนินชีวิตตามคุณค่าแห่งพระวรสาร การดำเนินชีวิตในศีลในธรรมของพระเจ้านี่แหละ การดำเนินชีวิตที่อดทนในการทำความดี และการหลีกหนีอบายมุข ความชั่วร้าย ความโกรธ ความอิจฉาในครอบครัว ในหมู่บ้าน ในวัดในวาของเรานี่แหละ คือการแพร่ธรรมที่ดีที่สุด นั่นคือ การเป็นแบบอย่างที่ดีตามหนทางของคริสตชน นั่นเอง