BLOGGER TEMPLATES AND TWITTER BACKGROUNDS

วันเสาร์ที่ 10 กันยายน พ.ศ. 2554

บทเทศน์: อาทิตย์ 24 ธรรมดาปี A

สัปดาห์ที่ 24 เทศกาลธรรมดา
                                                                                                       
                                                                                                                 บสร 27:30-28:7
                                                                                                                 รม 14:7-9
                                                                                                                 มธ 18:21-35

แบ่งปันความคิด (Omelia)



การยกโทษและการให้อภัย

ถ้าพี่น้องทำผิดต่อข้าพเจ้า ต้องยกโทษให้เขาสักกี่ครั้ง ถึงเจ็ดครั้งหรือไม่?
คำตอบก็คือ ต้องยกโทษให้เจ็ดคูณเจ็ดสิบครั้ง หมายความ ต้องยกโทษให้เสมอ..

เราต้องให้ยกโทษและให้อภัยพี่น้องของเรา เสมอไป และ ตลอดไป

ทำไมต้องทำอย่างนั้น?
เพราะว่า เราได้รับการยกโทษและเราได้รับการอภัยจากพระเจ้าเสมอและตลอดไป 
นี่คือ เหตุผลเดียว และเป็นเหตุผลที่หนักแน่นพอที่จะทำให้เราสามารถให้อภัยและยกโทษให้คนอื่นได้ตลอดไป

เพราะพระเจ้าให้อภัยและยกโทษความผิด ความบาป ความบกพร่องของเราเสมอ 
               ไม่ว่ากี่ครั้ง ไม่ว่าครั้งใด เมื่อเราเข้ามาหาพระองค์ เมื่อเราสำนึกผิด เมื่อเรายอมรับผิด 
พระองค์ก็พร้อมที่จะให้อภัยเราเสมอ ทั้ง ๆ ที่บาปเป็นเหตุผลเดียวที่ทำให้พระองค์ต้องตาย 
เพราะบาปของเรา ทำให้พระองค์ต้องถูกตรึงกางเขน และตายบนไม้กางเขนนั้น  แต่พระองค์ก็สามารถให้อภัยได้
พระบิดาเจ้าข้า โปรดอภัยให้เขาเถิด เพราะเขาไม่รู้ว่ากำลังทำอะไร?

เราซึ่งเป็นศิษย์ของพระองค์ เราก็จะต้องทำตรงนี้ให้ได้ ให้เป็นจริงในชีวิตของเรา แม้จะยาก แม้จะลำบาก 
หรือแม้จะใช้เวลานานกี่วัน กี่เดือน กี่ปี หรือ ตลอดชีวิตของเราก็ตาม

แล้วพระเยซูเจ้า ก็เล่าอุปมาเพื่อสอนเราทุกคนถึง การให้อภัยของพระเจ้า และ ความเห็นแก่ตัวของมนุษย์ 
นั่นคือ กษัตริย์ได้ตรวจบัญชีผู้รับใช้ ก็เห็นว่า คนหนึ่งเป็นหนี้อยู่เป็นพันล้านบาท 
และไม่มีสิ่งใดจะชดใช้ได้หมด กษัตริย์จึงสั่งให้ขายตัวเขา ภรรยาและทรัพย์สมบัติที่มีทั้งหมดเพื่อใช้หนี้.. 

การขายตัวเอง ขายภรรยา และทรัพย์สมบัติ เป็นการยืนยันว่า ชายคนนี้มีหนี้สินมากจริง ๆ เมื่อชายคนนี้เข้ามาคุกเข่า อ้อนวอน ขอผลัดไว้ก่อน กษัตริย์สงสาร จึงยกหนี้ให้.. 
นี่คือ ความรัก ความสงสาร พระเมตตาของพระเจ้า ที่พระองค์ให้อภัยเราเสมอ ไม่ว่าเราจะทำบาป ทำผิดต่อพระองค์ ซ้ำแล้วซ้ำเล่า 
ขาดวัดวันอาทิตย์บ้าง ไม่สวดภาวนาบ้าง เชื่อหมอดู ถือบุญกรรมวาสนา ดูดวง ดูวัน ดูทิศดูทาง เชื่อฝัน 
โชคลางต่าง ๆ พระเจ้าก็ให้อภัยเราเสมอ และยกโทษให้เราตลอดเวลา 
เพียงเราเข้ามาหาพระองค์ คุกเข่าลง อ้อนวอนขอพระเมตตาจากพระองค์

ชายคนนี้ เมื่อพบกับเพื่อนที่เป็นหนี้ตนเอง เพียงนิดหน่อย ก็ตรงเข้าไปคว้าคอ บีบไว้แน่น  และพูดว่า 
จงจ่ายหนี้มาให้หมด.. เพื่อนคนนั้นก็ คุกเข่าลง อ้อนวอน ขอผลัดไว้ก่อน 
แต่สิ่งที่เกิดขึ้นก็คือ ชายคนนี้ไม่ยอมยกหนี้ให้เพื่อน 

เขาจึงนำเพื่อนของตนไปขังคุกไว้ จนกว่าจะชำระหนี้จนหมด..
สังเกตว่า ชายคนนี้ไม่ได้สั่งให้เพื่อนขายตัว ขายภรรยา และทรัพย์สมบัติที่มี 
แสดงว่า เขาเป็นหนี้เพียงเล็กน้อยเท่านั้น.. 
แต่ชายคนนี้ ไม่ยอมยกหนี้ให้ เขาคิดถึงตัวเอง ว่าตัวเองต้องได้คืนมา ตัวเองต้องได้ตามความยุติธรรม 
คุณเป็นหนี้ก็ต้องจ่าย ก็เป็นการถูกต้องแล้ว..เหมือนกับกฎที่ว่า

ตาต่อตา ฟันต่อฟัน เป็นความยุติธรรมที่มนุษย์พึงมีต่อกัน..

การอยู่ร่วมกัน ย่อมเกิดขึ้นบ้าง ในการกระทบกระทั่งกัน การพูดจาเหน็บแนม ส่อเสียด หรือ ใส่ร้ายป้ายสีกัน หรือไม่ก็คดโกงกัน ไม่ซื่อตรงต่อกัน โมโห ทะเลาะวิวาทกัน แต่สิ่งสำคัญก็คือ การรู้จักให้อภัย การรู้จักเมตตาต่อกัน
ผลที่เกิดผลตามมา เมื่อ เราไม่รู้จักให้อภัย หรือไม่ยอมยกโทษให้คนอื่นก็คือ การไม่ได้รับการอภัยจากพระเจ้า

เมื่อกษัตริย์ทราบความจริงว่าคนที่ตนยกหนี้ให้ กลับไม่ยอมยกหนี้ให้เพื่อนด้วยกัน กษัตริย์กริ้วมาก 
และตรัสว่า เจ้าคนสารเลว..ข้ายกหนี้ให้เจ้า เจ้าควรจะยกหนี้ให้กันไม่ใช่หรือ? 
แล้วรับสั่งให้นำคนนั้นไปขังคุกไว้ จนกว่าจะชำระหนี้หมดสิ้น..

พี่น้องที่เคารพรัก พระเยซูเจ้าพระองค์สอนเราให้รักคนอื่น เหมือนรักตนเอง 
พระองค์สอนเราให้รักแม้แต่ศัตรูของเรา แม้แต่คนที่เกลียดชังเรา

นักบุญเปาโล บอกเราว่า ไม่มีพวกเราคนใดที่มีชีวิตอยู่เพื่อตัวเอง หรือ ตายเพื่อตัวเอง 
แต่เรามีชีวิตอยู่เพื่อพระเจ้า ถ้าตายก็ตายเพื่อพระเจ้า

การให้อภัยความผิด และการยกโทษให้กับเพื่อนพี่น้อง มันเป็นความยากลำบาก 
แต่มันก็เป็นการแสดงออกว่า เรามีชีวิตอยู่เพื่อพระเจ้า 
เราละลายชีวิต ละลายจิตใจของเราก็เพื่อมีชีวิตอยู่กับองค์ เราไม่ได้มีชีวิตอยู่เพื่อตัวเอง 
ถ้าเราตายก็ตายเพื่อพระเจ้า นั่นก็คือ การตายต่อน้ำใจของตัวเอง การตายต่ออคติ 
หรือต่อความรู้สึก ความปรารถนาที่ไม่ดีต่าง ๆ นี่เป็นการตายเพื่อพระองค์

ถ้าเราไม่ตายต่อตัวเอง ชีวิตใหม่ในพระเจ้า สิ่งดีงามของพระเจ้าย่อมไม่เกิดขึ้นในชีวิตของเราแน่นอน
ถ้าเราไม่ตายต่อน้ำใจ ความคิด และเหตุผลของตัวเอง พระวาจาของพระเจ้าก็ไม่สามารถงอกขึ้นได้

เราต้องตระหนักเสมอว่า
ทุกคนสามารถผิด และ บกพร่อง อ่อนแอได้
เราให้อภัยคนอื่น มิใช่เพื่อคนอื่น แต่เพื่อตัวของเราเอง ยิ่งเราให้อภัยคนอื่นได้มากและง่ายเท่าใด 
                  เราก็ยิ่งจะสามารถให้อภัยตัวเอง มากเพิ่มขึ้นได้เท่านั้น
การให้อภัยเป็นการกระทำที่เราทุกคนสามารถทำได้ มิใช่สงวนไว้สำหรับพระเจ้าเท่านั้น
พระเจ้าให้อภัยเราได้ ทำไมเราจะให้อภัยคนอื่นไม่ได้
ให้เราวอนขอ พระหรรษทานจากพระเจ้าเสมอ เพื่อเราจะได้เข้มแข็ง 
                  และกล้าที่จะให้อภัย แม้คนที่ทำผิดต่อเราหลาย ๆ ครั้งได้
คนที่ไม่ให้อภัยคนอื่น แสดงว่า ตัวของเขาเองก็ไม่ปรารถนาที่จะรับการอภัยจากคนอื่น 
                  และจากพระเจ้าเช่นเดียวกัน
                  หรือว่า เราไม่ต้องการรับการอภัยจากพระเจ้า...

0 ความคิดเห็น: