จันทร์ 21 ธรรมดา ปี c

บทเทศน์

วิบัติ..ธรรมาจารย์และฟาริสี
   หน้าซื่อใจคด


    ท่านปิดประตูอาณาจักรสวรรค์
      (ในความเป็นจริงแล้ว ประตูอาณาจักรสวรรค์ พระเจ้าทรงเปิดไว้เสมอสำหรับเรามนุษย์
เพราะว่าความรอดพ้นเป็นของพระองค์ ที่ประทานให้แก่มนุษย์  แต่หลายครั้ง มนุษย์เองที่
ปิดประตูชีวิต หรือ หัวใจของตนเอง ไม่ยอมที่จะเข้าไปสู่อาณาจักรของพระองค์
ซ้ำร้ายกว่านั้น  บรรดาผู้นำ ปิดประตู ไม่ยอมให้คนอื่นเข้าไปอีก...)


   ท่านทำให้คนสมควรตกนรกมากกว่าสองเท่า
      (ในความเป็นจริง อาจารย์ จะต้องนำทางศิษย์ไปสู่เป้าหมายที่ถูกต้อง และเป้าหมายของ
ศิษย์ก็คือ เมืองสวรรค์ แต่คนที่เห็นแบบอย่างของฟาริสี และธรรมาจารย์แล้ว ก็ยิ่งทำให้เขามั่นใจ
ในความชั่ว ด้วยการกระทำให้หนักกว่าเสียอีก...)


   ท่านผู้นำทางที่ตาบอด
     (ในความเป็นจริง คนที่มองไม่เห็น ก็ไม่สามารถที่จะชี้หนทางให้แก่คนอื่นได้  คนที่ตาบอดจะนำ
ทางคนตาดีได้อย่างไร?  ชาวฟาริสี และธรรมาจารย์ไม่รู้จักพระเจ้า จะชี้บอกให้คนอื่นไปถูกทางได้
อย่างไร?  พวกเขาบอกก็หลงทาง พวกเขาบอกก็ผิดทาง.. คนตาบอดจะนำทางคนตาบอดด้วยกัน
ได้หรือ??


ผู้นำที่ไม่ฟังพระวาจาของพระเจ้า ก็กลายเป็นผู้นำที่้ล้มเหลว และกลายเป็นผู้นำจอมปลอมเท่านั้น
ผู้นำที่ปิดหู ปิดตา ปิดใจของตนเอง เขาก็จะกลายเป็นแบบอย่างอันเลวร้ายให้กับคนอื่น
และจะนำทางคนอื่นไปสู่ความหายนะ...

พระเยซูเจ้าสอนว่า พระองค์ทรงเป็นหนทาง  ความจริง และชีวิต
พระองค์ทรงเป็นประตู..ที่นำไปสู่ความรอดพ้น...