วันพฤหัสบดี 22 ธรรมดา ปี B

Gospel                                                                                                                 Lk 5:1-11

While the crowd was pressing in on Jesus and listening to the word of God,
he was standing by the Lake of Gennesaret.
He saw two boats there alongside the lake;
the fishermen had disembarked and were washing their nets.
Getting into one of the boats, the one belonging to Simon,
he asked him to put out a short distance from the shore.
Then he sat down and taught the crowds from the boat.
After he had finished speaking, he said to Simon,
"Put out into deep water and lower your nets for a catch."
Simon said in reply,
"Master, we have worked hard all night and have caught nothing,
but at your command I will lower the nets."
When they had done this, they caught a great number of fish
and their nets were tearing.
They signaled to their partners in the other boat
to come to help them.
They came and filled both boats
so that the boats were in danger of sinking.
When Simon Peter saw this, he fell at the knees of Jesus and said,
"Depart from me, Lord, for I am a sinful man."
For astonishment at the catch of fish they had made seized him
and all those with him,
and likewise James and John, the sons of Zebedee,
who were partners of Simon.
Jesus said to Simon, "Do not be afraid;
from now on you will be catching men."
When they brought their boats to the shore,
they left everything and followed him

บทเทศน์

พี่น้องที่เคารพรัก ความฉลาดที่สุดของมนุษย์ ก็ยังเป็นความโง่เขลาสำหรับพระเจ้าอยู่ดี มนุษย์มักจะคิดว่าตนเองฉลาด แต่สุดท้ายก็เป็นการแสดงความโง่เขลาออกมาต่อหน้าพระเจ้าเสมอ ชาวเมืองโครินทร์ก็เช่นเดียวกัน พวกเขาคิดว่าพวกเขานั้นเป็นฉลาด เป็นคนมีปรีชาญาณกว่าบุคคลอื่น  

น.เปาโลเตือนว่า คนฉลาดที่แท้จริงมิใช่คนที่โอ้อวดตนเอง ไม่ใช่คนที่จองหอง แต่เป็นคนที่สุภาพ ถ่อมตน เป็นคนที่นอบน้อมต่อพระประสงค์ของพระเจ้า เพราะความปรีชาฉลาดมาจากพระเจ้า มิใช่มาจากความสามารถของมนุษย์

ในพระวรสาร เราเห็นชีวิตของชาวประมงเป็นตัวอย่าง เมื่ออยู่ต่อหน้าพระเจ้าแล้ว ความฉลาด ความชำนาญ  ความเชี่ยวชาญต่าง ๆ ก็ไม่มีคุณค่าใดใด นอกจากจะยอมอ่อนน้อม เชื่อฟังพระประสงค์ของพระเจ้า

เปโตร อันดรูว์  ยากอบ และยอห์น มีอาชีพหาปลา พวกเขามีความชำนาญ มีความเก่ง ในการจับปลา พวกเขารู้ว่าตรงไหนมีปลาเยอะ  พวกเขามีประสบการณ์ในการจับปลา นั่นคือ การจับปลาเวลากลางวันต้องจับบริเวณน้ำตื้น  ส่วนบริเวณน้ำลึก ก็จะพากันจับปลาในเวลากลางคืน

เมื่อพระเยซูเจ้าทรงสั่งพวกเขาว่า “จงแล่นเรือออกไปในที่ลึก และหย่อนอวนลงจับปลาเถิด” เปโตรแสดงความคิดเห็นทันที “พระอาจารย์ พวกเราทำงานหนักมาทั้งคืนแล้ว จับปลาไม่ได้เลย”  จะเป็นไปได้อย่างไรก็ในเมื่อเราซึ่งเป็นชาวประมงยังจับปลาไม่ได้สักตัว อีกอย่างนี่เป็นเวลากลางวัน จะจับปลาต้องบริเวณน้ำตื้น  ส่วนพระองค์ เป็นชาวนาซาเร็ธ  เป็นช่างไม้ จะรู้เรื่องการจับปลาได้อย่างไร นี่เป็นความคิดตามประสามนุษย์ นี่มนุษย์แสดงถึงความฉลาดของตนเอง แสดงความชำนาญเชี่ยวชาญของตนเอง

“แต่เมื่อพระองค์มีพระดำรัส ข้าพเจ้าก็จะลงอวน”  แล้วพวกเขาก็จับปลาได้มากมาย จนอวนแทบจะขาด จึงต้องเรียกเพื่อในเรือลำอื่นให้มาช่วย 

หากมนุษย์หยิ่งจองหอง ภูมิใจในความสามารถของตนเอง  หากมนุษย์สำนึกเสมอว่าตนเองเก่ง ตนเองฉลาด มนุษย์จะพบกับความว่างเปล่า จะพบกับความผิดหวังอย่างแน่นอน  เหมือนกับ เปโตรและเพื่อน

แต่เมื่อใดก็ตามที่มนุษย์ยอมอ่อนน้อมถ่อมตน เปิดใจของตนเองออกต่อพระวาจาของพระองค์ ต่อพระประสงค์ของพระองค์แล้ว เชื่อฟังพระเจ้าแล้ว เขาจะได้รับในสิ่งที่เกินความหวังของเขา

เปโตรและเพื่อนจับปลาได้มากมาย มิใช่เพราะความเก่งของตนเอง แต่เพราะเขาเชื่อฟังพระเยซูเจ้า  น้ำลึกจะจับปลาได้อย่างไร?  น้ำลึกจับได้ก็ลำบาก? แต่ถ้าเชื่อฟังพระเจ้า และไว้วางใจในพระองค์ทุกสิ่งย่อมเป็นไปได้เสมอ

พระเยซูเจ้าทรงท้าทายเราคริสตชนทุกคน ให้ออกจากที่ที่เคยอยู่บ้าง.. นั่นคือ จากการดำเนินชีวิตธรรมดา ๆ  จากการดำเนินชีวิตแบบเดิม ๆ ไปสู่การดำเนินชีวิตในรูปแบบใหม่ ที่ก้าวหน้ามากยิ่งขึ้น โดยเฉพาะในความสัมพันธ์กับพระเจ้า และยิ่งไปกว่านั้นในความสัมพันธ์กับเพื่อนมนุษย์ วันนี้แค่ยิ้มให้กัน  พรุ่งนี้เริ่มทักทาย  วันต่อไปสนทนากัน  วันต่อไปไปเยี่ยมเยียนกัน  วันนี้สวด 10 เม็ด  พรุ่งนี้ 15 เม็ด  วันต่อไป 20 เม็ด  เป็นต้น

พี่น้องที่เคารพรัก  สำหรับผู้ที่ไว้วางใจในพระเจ้า  สำหรับผู้ที่เชื่อถึงพระเจ้านั้น อย่ากลัวที่จะทำในสิ่งใหม่ ๆ อย่ากลัวที่จะออกจากตัวเอง  อย่ากลัวที่จะเปลี่ยนแปลงตัวเอง อย่ากลัวที่จะรักคนอื่น แม้คนนั้นจะไม่น่ารักก็ตาม