อาทิตย์ที่ 32 เทศกาลธรรมดาปี B

บทเทศน์

    มก 12:38-44

ความมีน้ำใจ

พี่น้องที่เคารพรัก ทุก ๆ วันอาทิตย์ เรามาสรรเสริญพระเจ้าพร้อมกัน 

สรรเสริญความรักของพระองค์ที่พระองค์ประทานพระบุตรของพระองค์ให้เป็นความหวังอันสูงสุดในการได้รับชีวิตนิรันดร อาศัยการถวายพระองค์เองผ่านทางกางเขน  อาศัยแบบอย่าง และอาศัยพระวาจาของพระองค์ ให้เรามาพิจารณาว่า วันนี้พระวาจาของพระเจ้าบอกอะไรแก่เราบ้าง

ความสุภาพถ่อมตน และความยากจนในจิตใจนั้นสามารถทำให้เราดำเนินชีวิตในฐานะที่เป็นคริสตชนที่แท้จริงได้ ตรงกันข้ามกับความหยิ่งยโส และความปรารถนาคำสรรเสริญจะเป็นสิ่งที่ขัดขวางหนทางที่จะมุ่งไปสู่พระเจ้า

ในหนังสือพงศ์กษัตริย์ ประกาศกเอลียาห์ได้ไปขอน้ำจากหญิงม่ายชาวศาเรฟัท ซึ่งไม่ใช่ชาวยิว น่าแปลกไหมที่ชาวยิวไปขอน้ำดื่มจากคนต่างศาสนา และหญิงม่ายคนนั้นก็เต็มใจที่จะเข้าไปเอาน้ำมาให้ประกาศก ทั้ง ๆ ที่เป็นชาวยิว และถือว่าเป็นคนแปลกหน้า   เอลียาห์ขอน้ำไม่พอยังขออาหาร/ขนมปังอีกด้วย หญิงม่ายจึงบอกถึงสถานการณ์ของชีวิตของนางและลูก ๆ ว่า นี่จะเป็นอาหารมื้อสุดท้ายแล้ว เพราะว่า จะไม่มีอะไรเหลืออีกแล้ว  แต่ประกาศกก็ได้พูดถึงพระเจ้า พูดถึงความรัก ความเอาใจใส่ของพระเจ้า  และนางก็เชื่อ  เราก็เห็นว่า  “แป้งในหม้อไม่หมด  น้ำมันในไหไม่ขาด”

สิ่งที่เราได้รับจากบทอ่านที่ 1 ก็คือ น้ำใจของหญิงม่ายที่มีต่อคนแปลกหน้า  น้ำใจของหญิงม่ายที่มีต่อคนต่างศาสนา  น้ำใจที่มีให้แก่กันนั้น ไม่ได้ขึ้นอยู่กับฐานะ หรือความแปลกหน้า น้ำใจเป็นเรื่องสากล ทุกคนสามารถให้กันได้  นอกจากนั้น ความเชื่อของหญิงม่ายก็น่าจะเป็นบทสอนสำหรับชีวิตของเราด้วย เชื่อในคำพูดของประกาศกว่า พระเจ้าจะประทานสิ่งที่ขาดเหลือให้  และนางก็ยอมนำอาหารทั้งหมดที่มีให้กับประกาศก ให้กับคนแปลกหน้า ด้วยความวางใจในพระเจ้า

ในพระสาร ขณะที่พระเยซูเจ้ากำลังสอนในพระวิหารเรื่อง  บรรดาธรรมาจารย์ที่ชอบโอ้อวดตนเอง ชอบคำยกย่อง สรรเสริญ ชอบที่มีเกียรติ ชอบแสดงออกในที่สาธารณะเพื่อตนเอง  พวกเขาดำเนินชีวิตเพื่อตัวเอง เป็นการยกย่องตนเองมากกว่าสิ่งอื่นใด  เป็นพวกที่เห็นแก่ตัวก็ว่าได้  พระเยซูเจ้าบอกว่า “จงระวัง” อย่าทำตัวเป็นเช่นนี้ อย่าทำตัวโอ้อวด อย่ายกตนข่มคนอื่นด้วยท่าทาง ด้วยคำพูด ด้วยการแสดงออกภายนอก

พระองค์ต้องการจะบอกบรรดาศิษย์ของพระองค์ก็คือ ให้พวกเขาเป็นคนมีใจสุภาพ ถ่อมตนเอง 

ให้เกียรติคนอื่นเสมอ

ขณะนั้นเองพระองค์ก็ทรงเห็นผู้คนนำเงินมาใส่ลงในตู้ทาน  คนร่ำรวยก็ใส่เงินจำนวนมาก และพระองค์ก็มองเห็นหญิงม่ายคนหนึ่งเอาเหรียญทองแดงสองเหรียญใส่ลงในตู้ทาน พระองค์จึงสอนบรรดาศิษย์ว่า หญิงม่ายยากจนคนนี้ทำทานมากว่าทุกคน

ให้เราเข้าใจว่า พระเยซูเจ้าไม่ได้ตำหนิคนที่นำเงินมาใส่ทาน ไม่ว่าจะมากหรือน้อยก็ตาม 

แต่สิ่งที่พระองค์ต้องการจะบอกก็คือ จิตตารมณ์ของการทำทาน  

ซึ่งจะต้องออกมาจากหัวใจของเรา มิใช่ทำไปเพราะเป็นหน้าที่  ทำไปเพื่อจะได้มีหน้ามีตา  แต่สิ่งที่สำคัญก็คือ เราทำทานเพราะเรารัก เราต้องการจะแบ่งปันสิ่งที่เรามีให้กับคนอื่น

พระเยซูเจ้ายกย่องหญิงม่ายคนนี้เพราะนางได้มอบชีวิตทั้งหมดไว้ในการดูแลของพระเจ้า  

นางเชื่อมั่นว่า พระเจ้าจะทรงเลี้ยงดู พระเจ้าจะไม่ทรงทอดทิ้งนางอย่างแน่นอน   

นางมีน้ำใจต่อคนอื่น น่ายกย่อง