วันเสาร์ 33 ธรรมดาปี B

บทเทศน์
                                                                                                                           ลก 20:27-40

พี่น้องที่เคารพรัก สิ่งที่เป็นเรื่องลึกลับเกี่ยวกับมนุษย์เรื่องหนึ่งก็คือ เรื่องความตาย เรื่องชีวิตหลังความตาย 

เป็นสิ่งที่ไม่สามารถอธิบายได้ นอกจากบุคคลที่ตายไปแล้วกลับมาบอก  

หลายคนก็เชื่อในความฝัน ฝันเห็นคนนั้นคนนี้มีสภาพอย่างนั้น อย่างนี้ 

บางคนก็บอกว่าเห็นคนที่ตายปรากฏมาให้เห็นมาบอก มาเล่าให้ฟัง เกี่ยวกับชีวิตหลังความตาย

สำหรับเราคริสตชน เรามีผู้หนึ่งที่รู้เรื่องนี้ดีที่สุด เรามีพระเยซูเจ้าที่บอกแก่เราในเรื่องชีวิตหลังความตาย 

เพราะพระเยซูเจ้าทรงเป็นพระเจ้าของผู้เป็นทั้งที่อยู่ในโลกวัตถุนี้ และทั้งผู้ที่อยู่ในอีกสภาพหนึ่งด้วย

ด้วยเหตุนี้ ศาสนาคริสต์ จึงมีจุดที่เด่นชัดที่ต่างจากศาสนาอื่น  ก็คือ เรื่องการกลับคืนชีพ  

สมัยที่เรียนที่วิทยาลัยแสงธรรมชั้นปีที่ 7 คุณพ่อผู้สอนวิชาคริสตวิทยา (Christology) 

ได้ถามบรรดานักเรียนทั้งหลายว่า ศาสนาของเราต่างจากศาสนาอื่น ๆ อย่างไร?  

บางคนก็ตอบว่า พระศาสนจักร เรื่องการยกบาป  เรื่องการพิพากษา  

คุณพ่อผู้เป็นอาจารย์ก็ตอบว่า ผิด  และก็มีบราเดอร์คนหนึ่งตอบว่า การกลับคืนชีพครับ

แน่นอนนี่เป็นคำตอบที่ถูกต้อง  

เพราะไม่มีใครกล้าอธิบายเรื่องชีวิตหลังความตายเพราะทุกคนเป็นมนุษย์ไม่มีประสบการณ์ 

แต่พระเยซูเจ้าทรงบอกว่า เราทุกคนจะกลับคืนชีพจะมีชีวิตใหม่ในสภาพแห่งความรุ่งโรจน์

ในพระวรสาร ชาวสะดูสีมาหาพระเยซูเจ้าและเล่าเรื่องหนึ่งให้พระเยซูเจ้าฟังเพื่อเป็นการสนับสนุนความคิดที่ว่า 

ไม่มีการกลับคืนชีพ เรื่องก็คือ มีพี่น้อง 7 คน คนแรกมีภรรยา 

แล้วก็ตายไปโดยไม่มีบุตร คนที่ 2 ก็รับนางมาเป็นภรรยา แล้วก็ตายอีก คนที่ 3-7 ก็รับนางเป็นภรรยา และก็ตายไป 

ที่สุดนางก็ตายไปด้วย ดังนี้ เมื่อมนุษย์จะกลับคืนชีพ  หญิงนั้นจะเป็นภรรยาของใคร 

ในเมื่อทุกคนก็ได้นางเป็นภรรยา

พวกเขาถามพระองค์เพื่อจะทดลองพระองค์  พวกเขาถามพระองค์เพราะว่า การกลับคืนชีพไม่ได้บอกไว้อย่างชัดเจนในพระคัมภีร์พันธสัญญาเดิม

การกลับคืนชีพเป็นสภาพรุ่งเรือง เป็นสภาพเหมือนทูตสวรรค์ของพระเจ้า 

และสิ่งที่เป็นแก่นของชีวิตผู้กลับคืนชีพก็คือ พระเจ้า เท่านั้น

ฉะนั้น พี่น้องที่เคารพรัก ในเมื่อโลกนี้เป็นเพียงทางผ่านเท่านั้น  

ในเมื่อสิ่งที่มีอยู่ในโลกนี้เป็นเพียงความชั่วคราวเท่านั้น ทำไมเราไม่แสวงหาสิ่งที่เป็นแก่นแท้ของชีวิตเล่า?  

ทำไมเราไม่ใช้สิ่งที่มีอยู่นี้เพื่อเสริมสร้างชีวิตสนิทสัมพันธ์กับพระเจ้าเล่า?

การที่พูดเช่นนี้ไม่ได้หมายความว่า ให้เราปลงตกต่อการดำเนินชีวิตในโลกนี้ แต่เพื่อต้องการจะบอกเราว่า 

สิ่งที่ต้องมาเป็นอันดับแรก สิ่งที่เราควรจะเลือกก่อนอื่นใดก็คือ 

พระประสงค์ของพระเจ้าที่จะต้องสำเร็จไปในแผ่นดินนี้ เหมือนในสวรรค์  

พระประสงค์ของพระองค์ก็คือ มนุษย์ทุกคนจะต้องได้รับความรอดพ้นจากบาปและความตาย 

และจะได้อยู่กับพระองค์ในสวรรค์