บทเทศน์ "เปิดปีการศึกษา 2015 โรงเรียนเซนต์โยเซฟ ท่าแร่"

บทเทศน์ เปิดปีการศึกษา 2015

คุณพ่อ เซอร์อธิการ คณะเซอร์ คณะครูที่เคารพ และลูก ๆ นักเรียนที่น่ารักทุกคน วันนี้เรามาร่วมจิตร่วมใจกันขอพรจากพระเจ้าสำหรับปีการศึกษาใหม่ที่กำลังเริ่มต้นนี้ ให้เราภาวนาเพื่อกันและกัน ภาวนาสำหรับคณะเซอร์ชุดเดิมที่ผ่านมา และภาวนาสำหรับคณะเซอร์ชุดปัจจุบัน สำหรับคณะครู และภาวนาให้เพื่อนของเรา เพื่อทุกคนจะได้เดินไปด้วยกัน พัฒนาและเติบโตไปด้วยกันในบทบาทและหน้าที่ที่แตกต่างกัน

ปีการศึกษาใหม่นี้ เมื่อเรามองรอบ ๆ เราเห็นสิ่งใหม่ๆ นะ ดูรอบ ๆ ตัวของเรา เพื่อนใหม่ น้องใหม่ เสื้อผ้าใหม่ บางคนก็ดูดีขึ้น ขาวขึ้น ดำขึ้น ดังแมบขึ้น เป็นต้น มีสิ่งใหม่ ๆ ต้อนรับปีการศึกษาใหม่ แต่สิ่งหนึ่งที่คุณพ่ออยากจะให้เราทุกคนทำใหม่ก็คือ หัวใจใหม่ มีความตั้งใจใหม่ ภายนอกมีการเปลี่ยนแปลง ภายใจก็จำเป็นต้องเปลี่ยนแปลงไปด้วย

1.      ตั้งใจฝึกฝนคุณธรรม ความนบนอบเชื่อฟัง ฟังเสียงคณะเซอร์ ฟังเสียงครูบาอาจารย์บอกสอน

2.      ตั้งใจแสวงหาความรู้ ใฝ่เรียน ใฝ่รู้ พัฒนาตนเองในทุกด้าน

3.      ตั้งใจปฏิบัติตามกฎระเบียบของโรงเรียน

ตั้งใจ..เป็นจุดเริ่มต้น  กระทำและปฏิบัติให้เกิดผล..

ชาย 3 คนเป็นเพื่อนรักกัน ปีนี้ที่หมู่บ้านของพวกเขาเกิดความแห้งแล้งกันดาร  อาหารการกินก็ไม่มี นับวันยิ่งแห้งแล้งมากขึ้น แม้แต่น้ำก็ยังแห้ง อากาศก็ร้อน ชายคนที่1 พูดว่า “พรุ่งนี้เราจะเอาอะไรกินเพื่อน”  ชายคนที่ 2 ตอบว่า “ฉันจะสวดของปลาจากพระเจ้า พระองค์ใจดีต้องแบ่งปลามาให้เราบ้าง” คนที่ 3 ว่า “ถ้าเราอยู่ที่นี่ คงอดตายแน่ ๆ ให้เราไปที่อื่นกันเถอะ ขืนอยู่ที่นี่ ตายแน่นอน”  

ชายคนที่ 1 พูดว่า “เคยได้ยินว่าที่ฟากภูเขามีหมู่บ้านที่อุดมสมบูรณ์ แต่ว่าระหว่างทางมีสัตว์ดุร้ายมาก โดยเฉพาะเสือ” ชายคนที่ 2 พูดว่า “ถ้าเสือดุร้าย ข้าก็จะสวดภาวานาขอให้พระเจ้าทรงปกป้องคุ้มครองพวกเรา” และที่สุดทั้งสามก็ตกลงเดินทางไป

ระหว่างทางพวกเขาก็พบกับเสือจริงๆ ชายคนที่ 1 เห็นก่อนเพื่อน ร้องว่า “เสือ เสือมา เราคงหนีไม่ทันแน่ ทุกคนต้องตาย ถูกเสือกินแน่นอน” แล้วก็ยืนร้องไห้อย่างสิ้นหวัง ชายคนที่ 3 ร้องว่า “อย่าสิ้นหวังเพื่อน ถ้าเราวิ่งเราก็จะรอด” ทุกคนวิ่ง แต่ชายคนที่ 1 คิดว่าตัวไม่รอดแน่ จึงไม่วิ่งมัวร้องไห้ สุดท้ายเสือก็กินเขาอย่างง่ายดาย ส่วนคนที่สองก็ไม่ยอมวิ่ง ยืนสวดภาวนาขอพระเจ้าช่วย สุดท้ายเสือก็กินอย่างง่ายดาย คนที่3 วิ่งหนีขึ้นต้นไม้ เสือก็ตามเขา และกระแทกต้นไม้หวังให้ชายคนนั้นตกลงมา ที่สุดความพยายามของเสือก็สำเร็จ ชายคนที่3 ตกลงมา แต่ก่อนที่เสือจะกินเขา เสือก็ได้ยินเสียงหนึ่งดังสนั่น “ตุ๊บ” เสือตกใจ วิ่งหนีไปเพราะคิดว่าเป็นปีนของนายพราน ที่แท้ก็เป็นมะพร้าวที่ตกลงมานั่นเอง เขาจึงรอดตาย

บทสรุป ถ้าเรามีความตั้งใจ และแสดงออกมาโดยการปฏิบัติ เราก็จะประสบความสำเร็จ การวอนขอให้พระเจ้าช่วยเรา โดยที่เราไม่ได้ออกแรงเลย คงเป็นไปได้ยาก พระเจ้าจะช่วยคนที่ช่วยตัวเองก่อนเสมอ

ในพระวรสารวันนี้ พระเยซูเจ้าถาม น.เปโตรว่า “ท่านรักเราไหม?” ถึง 3 ครั้ง ความรักในภาษากรีกที่พระเยซูเจ้าใช้ และนักบุญเปโตรใช้มีความหมายแตกต่างกัน ดังนี้ คำว่า “ความรัก” มี 4 คำ 1.Philia ฟีเลีย รักแบบเพื่อน มิตรภาพ  2. Eros  รักแบบหนุ่มสาว ครอบครอง 3.Storge รักทั่วไป รักแบบคนในครอบครัว  4. Agape รักแบบอุทิศตน เสียสละ

พระเยซูเจ้าถาม น.เปโตรว่า ท่านรักเราแบบที่พร้อมจะอุทิศตน สละตนเองหรือไม่” พระเยซูเจ้าถามแบบนี้ 2 ครั้ง เปโตรก็ตอบ 2 ครั้งเช่นกันว่า รักพระเจ้าข้า  แต่เป็นรักแบบการมีมิตรภาพที่ดีต่อกันนะ ยังไม่พร้อมที่จะตายเพื่อพระองค์ พระเยซูเจ้าจึงถามว่า “ท่านรักเราแบบเป็นเพื่อนที่ดีต่อกันใช่ไหม?” น.เปโตรคิด และไตร่ตรอง จึงบอกว่า “เปล่า ข้าพเจ้ารักพระองค์ แบบถวายชีวิตแด่พระองค์ได้” จงดูแลแกะของเราเถิด..

ความรักที่สูงสุดที่พระเยซูเจ้ามอบเป็นแบบอย่างแก่เรา ก็คือ  การยอมตายเพื่อเรา เพื่อเราทุกคนจะได้รอดพ้นจากบาป และความตาย นี่คือความรักที่ยิ่งใหญ่

ถ้าคุณพ่อถามเรา 3 ครั้ง ว่า เรารักมาเซอร์ไหม? เรารักคุณครูของเราไหม? เรารักโรงเรียนของเราหรือเปล่า? เราคงจะตอบว่า “รัก” ถ้าเรา “รัก” มาเซอร์ รักคุณครู รักโรงเรียน สิ่งที่เราจะต้องทำตามมาก็คือ นบนอบต่อมาเซอร์ เชื่อฟังคุณครู และปฏิบัติตามกฎของโรงเรียน นี่คือ ภารกิจที่จะต้องทำตามมา เมื่อเราบอกว่า “เรารัก”

นี่แหละ “หัวใจใหม่”  “จิตใจใหม่” ที่จะทำให้เกิดการเปลี่ยนแปลง ในชีวิตของเรา ในการเรียนรู้ของเรา ในการกระทำของเรา ถ้าเราดำเนินชีวิตในความรักที่ถูกต้อง เราก็จะสามารถพัฒนาตนเอง อัพเดทตนเองให้ก้าวหน้าได้มาขึ้น