ภารกิจของพระเยซูเจ้า
มก 1:29-39
ตลอดวัน พระเยซูเจ้าทรงทำงาน ทำงานในเทศน์สอน รักษาคนเจ็บไข้ได้ป่วย และขับไล่ปีศาจให้ออกจากคน แต่สิ่งที่สำคัญสำหรับพระองค์ คือ "การอธิษฐานภาวนา"
พระเยซูเจ้าใช้เวลาสำหรับคนอื่น และทุกคน แต่พระองค์ไม่เคยลืมเวลาที่จะอธิษฐานภาวนา สร้างความสัมพันธ์กับพระบิดาเจ้า เพราะพระองค์มาในโลกก็โดยพระประสงค์ของพระบิดาเจ้า พระองค์ไม่ได้ทำตามใจตัวเอง
ชีวิตจะมีค่า เมื่อใช้เวลากับพระเจ้าและกับเพื่อนมนุษย์
ในบทอ่านที่1
โยบมองดูชีวิต ก็มี แค่นี้ คือ ชีวิตไม่มีคำว่า "อิ่ม" ไม่มีคำว่า "พอ" และไม่รู้ว่าตนเองทำอะไรในโลกนี้ เพื่ออะไรกันแน่? โยบมองดูชีวิตเหมือนไม่มีอะไรเลย และไม่มีคำตอบสำหรับโยบว่า เขาต้องการอะไร มีชีวิต อยู่เพื่ออะไร ชีวิตเหมือนไร้ความหมาย ตื่นขึ้นมา และก็นอนลงไป
แน่นอน ชีวิตสำหรับคนทั่วไปก็มีเพียงเท่านี้ ตื่นขึ้นมา ทำงาน หาเงิน ตื่นเพื่อจะทำงาน ตื่นขึ้นมาทำงานตลอดทั้งวัน ค่ำลงก็เข้านอนด้วยความอ่อนเพลีย เพื่อตื่นขึ้นในวันใหม่ ชีวิตก็แค่นี้
สำหรับเราคริสตชน ชีวิตไม่ได้มีแค่ทำงาน ทำงาน หาเงิน หาเงิน ค่ำก็เข้านอน พักผ่อน แต่ชีวิตคริสตชนยังมีความหมายมากกว่านั้น เราไม่ได้มีชีวิตอยู่เพื่อทำงานให้กับตัวเอง สร้างตัวเองจากงานที่ทำ จากกิจการที่ทำ แต่เรามีชีวิตอยู่ในพระเจ้า เพราะชีวิตของเราไม่ได้มีเป้าหมายในโลกนี้ แต่มีเป้าหมายอยู่ที่ความสัมพันธ์กับพระเจ้า การเป็นหนึ่งเดียวกับพระเจ้า
พระวรสาร
พระเยซูเจ้าเป็นแบบอย่างแก่เรา พระองค์มีเวลาทำงาน และเวลาอธิษฐานภาวนาเสมอ พระองค์มีเวลาทำงานและเวลาติดต่อสัมพันธ์กับพระบิดาเสมอ พระองค์ไม่เคยมองเห็นงานสำคัญมากกว่าการอธิษฐานภาวนา พระองค์มีชีวิตงานและชีวิตภาวนาไปด้วยกันเสมอ
เพราะการภาวนาทำให้พระองค์รับรู้ถึงพระประสงค์ของพระบิดาเจ้าในเวลางานของพระองค์
เพราะการอธิษฐานภาวนาทำให้พระองค์เป็นหนึ่งเดียวกันกับพระบิดา
ทุกสิ่งที่พระองค์ทำ เท่ากับ พระบิดาทรงกระทำ
ใครที่เห็นพระบุตร ก็เห็นพระบิดา
สำหรับเราคริสตชน จะต้องไม่หลงประเด็น และต้องไม่หลงทาง หมายความว่า คริสตชนจะต้องไม่มุ่งเน้นสิ่งหนึ่งสิ่งใดมากกว่า แต่จะต้องประสานกลมกลืนกันอย่างเป็นหนึ่งเดียวกัน
งานและการภาวนา เพื่อให้งานบังเกิดผลจากการอธิษฐานภาวนา
การอธิษฐานภาวนาจะเป็นเหมือนพลังภายในที่คอยขับเคลื่อนให้มนุษย์สามารถทำงาน ออกแรง มีกิจกรรมต่าง ๆ ได้ถูกต้องตามความจริงของพระเจ้า
บทจดหมายของนักบุญเปาโลถึงชาวโครินทร์ ฉบับที่1
ได้เน้นย้ำว่า งานต่างๆ ที่เราทำเพื่อพระเจ้า รางวัลนั้น เป็นของพระเจ้าที่พระองค์จะประทานให้อย่างไม่ขาดสาย โดยเฉพาะงานแห่งการประกาศข่าวดี พระเจ้าจะประทานรางวัลให้อย่างแน่นอน อย่างไม่ขาดหายไป เพราะงานประกาศข่าวดีเป็นงานของพระเจ้า มนุษย์เป็นเพียงเครื่องมือของพระองค์เท่านั้น
ดังนั้น ความภูมิใจของนักบุญเปาโล ไม่ใช่อยู่ที่ผลงานที่เกิดขึ้น แต่อยู่ที่ "ท่านได้ลงมือทำงาน ท่านได้ประกาศข่าวดีแก่ทุกคน ไม่ว่าคนนั้นจะเป็นอย่างไรก็ตาม" นี่คือความภูมิใจของข้ารับใช้ของพระเจ้า
จึงขอย้ำว่า
มนุษย์ต้องทำงาน
มนุษย์ต้องอธิษฐานภาวนา
มนุษย์จะต้องปฏิบัติ
มนุษย์จะต้องสัมพันธ์กับพระเจ้า
0 ความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น