วันศุกร์ หลังวันพุธรับเถ้า

จำศีลอดอาหาร

มธ 9:14-15

มนุษย์จำศีลอดอาหารเพื่ออะไร?

การถือตามกฎบัญญัติและกฎเกณฑ์ต่าง ๆ เป็นสิ่งที่ดีและสมควรอย่างยิ่งที่ต้องถือ ที่ต้องปฏิบัติ เพราะกฎต่าง ๆ ทำให้เราพัฒนาและเติบโตยิ่งขึ้น

แต่สิ่งสำคัญในการถือ ในการปฏิบัติตามกฎเกณฑ์ต่าง ๆ ไม่ว่าจะเป็นกฎทางศาสนา หรือกฎระเบียบต่าง ๆ ก็ตาม มนุษย์จะต้องเข้าถึงจิตตารมณ์ของกฎเกณฑ์หรือระเบียบนั้นๆ ให้ได้  หาไม่แล้ว กฎ จะกลายเป็น กด ซึ่งจะทำให้เราเห็นว่า เราถูก "กด" ให้รักษา "กฎ" หรือ เราถูก "กด" ให้ถือ "กฎ" 

เมื่อใดที่เราทำตาม "กฎ" ด้วยใจที่ขาดอิสรภาพและความจำยอม นั่นแสดงว่า เรากำลังถูก "กด" ด้วยตัวของเราเอง 

เมื่อใดที่เราทำตาม "กฎ" ด้วยใจอิสรภาพ เต็มเปี่ยม เข้าใจถึงสิ่งที่ทำและปฏิบัติ นั่นย่อมแสดงให้เห็นว่า เรากำลังเติบโต และรู้คุณค่าของชีวิตและคนอื่น

การถือศีลอดอาหาร เพื่อ อดอาหาร โดยไม่มีอิสรภาพ ขาดเจตจำนงอิสระ ก็เปล่าประโยชน์
การถือศีลอดอาหาร เพื่อ เพียงเพื่อให้เสร็จแล้วผ่าน ก็ไร้ประโยชน์

การถือศีลอดอาหารที่แท้จริงจะต้องออกมาจากใจ.. จากความเข้าใจถึงจิตตารมณ์ หรือ แก่นแท้ของการถือศีลอดอาหาร เราอดอหาร เพื่อให้เห็นว่า อาหารไม่ใช่สิ่งที่สำคัญที่สุด ที่ขาดไม่ได้ แต่สิ่งที่เราจะขาดไม่ได้คือ การมีชีวิตในพระเจ้า การอยู่กับพระองค์

บรรดาศิษย์ของพระเยซูเจ้าอยู่กับพระองค์ ติดตามพระองค์ ใกล้ชิดพระองค์ นี่คือสิ่งที่สำคัญ ส่วนกฎเกณฑ์ต่าง ๆ ต้องนับหลังจากนี้ หลังจากที่อยู่กับพระเยซูเจ้าแล้ว เขาจะรู้ว่า ต้องทำอะไรสำคัญก่อนหลัง

ดังนั้น การอดอาหารจึงเป็นสิ่งที่ทำให้เราใกล้ชิดกับพระเจ้า และใกล้ชิดกับเพื่อนมนุษย์ เพราะ เมื่อเราจำศีลออดอาหาร เรากำลังออกจากตัวเอง ออกจากโลก ออกจากวิถีชีวิตเดิม เพื่อเดินในเส้นทางของพระเจ้าที่สำคัญที่สุด